112 Pułk Artylerii Ciężkiej
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Tradycje | |
Kontynuacja | 112 Pułk Artylerii Armat (1955-1956) |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Henryk Poźlewicz |
Organizacja | |
Numer | JW 5575[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | 2 Korpus Armijny[2] |
112 Pułk Artylerii Ciężkiej (112 pac) – oddział artylerii ciężkiej ludowego Wojska Polskiego.
W wyniku wprowadzenia planu przyśpieszonego rozwoju WP na lata 1951- 1953, 1 sierpnia 1951, rozpoczęto w Głogowie formowanie 112 Pułk Artylerii Ciężkiej[3].
Dowódcy pułku
- ppłk Henryk Poźlewicz (1.08.1951 – 29.10.1955)
- mjr Kazimierz Makolądra (29.10.1955 – 09.1956)
Skład organizacyjny
- Dowództwo pułku – Głogów[a]
- dwa dywizjony artylerii ciężkiej
Pułk liczył 16 armato-haubic 152 mm wz 37, 26 ciągników artyleryjskich, 24 samochody ciężarowe, 6 specjalnych i 5 osobowych
Przeformowanie
W 1956 przeformowano 112 Pułk Artylerii Ciężkiej na 112 Pułk Artylerii Armat[4]. Pułk w nowej strukturze posiadał jeden dywizjon artylerii ciężkiej i jeden dywizjon artylerii armat oraz dywizjon szkolny.
Schemat
112 Pułk Artylerii Ciężkiej (1951-1955) → 112 Pułk Artylerii Armat (1955-1956) → 31 Brygada Artylerii Armat (1956-1967) → 5 Pomorska Brygada Artylerii Armat (1967-1991) → 5 Brygada Artylerii Armat
Uwagi
- ↑ 112 pac rozmieszczono w koszarach przy ul. Nowosolnej (byłe koszary im. Hilldenburgal) przejętych od Państwowego Ośrodka Traktorów i Maszyn Rolniczych w Głogowie.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO, Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
Media użyte na tej stronie
152 mm haubicoarmata wz. 1937/85