113 Pułk Artylerii
Znak na pojazdach Pułku | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Tradycje | |
Święto | 9 września |
Rodowód | 113 pah (1951-1955) |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
113 Pułk Artylerii (113 pa) – oddział Wojsk Rakietowych i Artylerii ludowego Wojska Polskiego.
Historia
17 maja 1951 Minister Obrony Narodowej wydał rozkaz o sformowaniu 113 Pułku Artylerii Haubic, w terminie do 1 grudnia 1952, w garnizonie Gubin-Komorów, w składzie 19 Dywizji Zmechanizowanej. W terminie do 20 grudnia 1955 pułk przeformowany został w 36 Dywizjon Artylerii Haubic. Zmiana etatu związana była z przeformowaniem 19 DZ w 19 Dywizji Pancernej, która dwa lata później przemianowana została na 5 Saską Dywizję Pancerną. W 1968 ponownie przeformowany został w 113 Pułk Artylerii.
Stacjonował w garnizonie Kostrzyn nad Odrą. W 1989 pułk podporządkowany został dowódcy 4 Dywizji Zmechanizowanej. W 1994 oddział przemianowany został na 13 Pułk Artylerii.
Tradycje
9 września 1996 jednostka otrzymała nazwę wyróżniającą "Kostrzyński" i imię patrona – pułkownika Mikołaja Gomólickiego oraz przyjęła dziedzictwo tradycji:
- 1 Pułku Artylerii Polowej 1918-1919
- 13 Kresowego Pułku Artylerii Lekkiej 1919-1939
- 113 Pułku Artylerii Haubic 1951-1955
- 36 Dywizjonu Artylerii Haubic 1956-1968
- 113 Pułku Artylerii 1968-1994
Na podstawie tej samej decyzji[2] Ministra Obrony Narodowej dzień 9 września ustanowiony został świętem pułku. W terminie do 31 grudnia 1998 r. jednostka została rozformowana, lecz jej tradycje pielęgnowane są przez kostrzyńskie Towarzystwo Miłośników 13 Kostrzyńskiego Pułku Artylerii.
Struktura organizacyjna
- dowództwo, sztab
- bateria dowodzenia
- plutony: rozpoznania, łączności, topograficzno-rachunkowy, rozpoznania dźwiękowego
- dywizjon haubic 122 mm
- dywizjon haubic 152 mm
- pluton przeciwlotniczy
- kompanie: zaopatrzenia, remontowa, medyczna
Razem w pułku artylerii: 18 haubic 122 mm, 18 haubic 152 mm i 4 zestawy ZU-23-2.
Dowódcy jednostki
Dowódcy 36 dah:
- mjr Edward Dziwisz (był w 1956)[3]
Przekształcenia
113 Pułk Artylerii Haubic (1951-1955) → 36 Dywizjon Artylerii Haubic (1955-1968) → 113 Pułk Artylerii → 13 Pułk Artylerii
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Decyzja Nr 98/MON Ministra Obrony Narodowej z 20 czerwca 1996, Dziennik Rozkazów MON z 1996, poz. 198.
- ↑ Nalepa 1992 ↓, s. 86.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Edward,Jan Nalepa: Pacyfikacja zbuntowanego miasta. Wojsko Polskie w czerwcu 1956 r. w Poznaniu w świetle dokumentów wojskowych. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992. ISBN 83-11-07959-5.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy: przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydawnictwo TRIO: Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
Media użyte na tej stronie
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Rozlokowanie jednostek 5 Saskiej Dywizji Pancernej w 1989
Autor: Kerim44, Licencja: CC BY-SA 4.0
Budynek sztabu 113 pa z Kostrzyna. Zdjecie późniejsze.