117 Pułk Artylerii Lekkiej
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Tradycje | |
Kontynuacja | 117 pułk artylerii |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
117 Pułk Artylerii Lekkiej (117 pal) – oddział artylerii lekkiej Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został sformowany w 1950 roku, w składzie 21 Dywizji Piechoty. Stacjonował w garnizonie Ostróda[2].
W 1952 roku jednostka podporządkowana została dowódcy 15 Dywizji Piechoty.
W 1954 roku oddział przedyslokowany został do Biskupca, gdzie powtórnie wszedł w skład 21 DP[3].
Na podstawie rozkazu Ministra Obrony Narodowej Nr 0025/Org. z dnia 2 marca 1957 roku pułk został rozformowany.
Skład organizacyjny
- bateria dowodzenia
- plutony: topograficzno-rozpoznawczy, łączności
- dywizjon haubic
- trzy baterie artylerii haubic
- dywizjon armat
- trzy baterie artylerii armat
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 429.
- ↑ Rozkaz Ministra Obrony Narodowej Nr 0046/Org. z dnia 22 września 1954 roku.
- ↑ etat nr 2/158 pułku artylerii lekkiej z 20 listopada 1952
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
Media użyte na tej stronie
76 mm armata dywizyjna wz. 1942 (ZiS-3)
122 mm haubica wz. 1938 (M-30)