11 Batalion Strzelców (1939)

baon strzelców nr 11 – oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Historia

W garnizonie Brody stacjonował II batalion 43 pułku piechoty, mający status oddziału detaszowanego^[1][2][3][4].

27 sierpnia 1939, zgodnie z planem mobilizacyjnym „W”, dotychczasowy II/43 pp został przekształcony w baon strzelców nr 11, natomiast w jego miejsce, w Dubnie, został sformowany nowy II baon 43 pp^[5]. Pod względem ewidencyjnym baon strzelców nr 11 należał do Ośrodka Zapasowego Strzelców^[5].

31 sierpnia 1939 batalion strzelców nr 11 został przydzielony do Wołyńskiej Brygady Kawalerii.

1 września 1939, w trakcie bitwy pod Mokrą, batalion osłaniał lewe skrzydło brygady, broniąc Łobodna^[6].

Dowódcy batalionu

• kpt. / mjr piech. Stefan Wyczółkowski (1923 – 1924)
• mjr piech. Marian Hyla (1925)
• mjr piech. Jan Dańkowski (IV 1928 – III 1931)
• mjr piech. Bronisław Zgłobicki (od III 1931)
• mjr dypl. piech. Karol Jeżowski (od 1936)
• ppłk piech. Władysław Warchoł (do IX 1939)

Organizacja wojenna i obsada personalna 1 września 1939

Organizacja wojenna i obsada personalna 1 września 1939^[7]

• dowódca batalionu – ppłk piech. Władysław Warchoł †1940 Charków
• zastępca dowódcy batalionu – mjr piech. Joachim Rogala
• adiutant – kpt. piech. Franciszek Teodor Knapik^[a]
• lekarz – por. lek. Stefan Leszek Marciniak †1940 Charków^[9]
• dowódca 1 kompanii – kpt. Tadeusz Dębski
• dowódca 2 kompanii – kpt. Aleksander Zawada
• dowódca 3 kompanii – por. Józef Pawlak
• dowódca kompanii karabinów maszynowych – por. Paweł Górski †21 IX 1939 Łaszczów^[10]
  • dowódca plutonu moździerzy – por. Józef Krężel
• dowódca plutonu łączności – kpt. Mieczysław Malinowski
• pluton pionierów
• pluton zwiadowców (drużyna kolarzy, sekcja zwiadu konnego)
• pluton przeciwpancerny
• pluton gospodarczy – ppor. Marian Dworak

Odznaczeni Virtuti Militari

Za udział w walkach w trakcie Kampanii wrześniowej odznaczonych orderem Virtuti Militari zostało jedenastu żołnierzy batalionu:

• ppłk piech. Władysław Warchoł
• kpt. Franciszek Teodor Knapik
• kpt. Aleksander Zawada
• por. Józef Krężel
• por. lek. Stefan Leszek Marciniak
• por. Józef Pawlak
• ppor. Jerzy Godorowski
• st. sierż. Władysław Goc
• sierż. Stanisław Prus
• plut. Karol Wróblewski
• kpr. Piotr Pudełko

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
• Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
• Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
• Mieczysław Bielski: Grupa Operacyjna „Piotrków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1991. ISBN 83-11-07836-X.
• Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
• Ludwik Głowacki: Działania wojenne na Lubelszczyźnie w roku 1939. Wyd. 2. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie, 1986. ISBN 83-222-0377-2.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
• Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny „W” i jego ewolucja. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Adiutor”, 2010. ISBN 978-83-86100-83-5.
• Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 2020-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-11)].