11 Brygada Artylerii (II RP)
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
|---|---|---|
| Sformowanie | 1919 | |
| Rozformowanie | 1921 | |
| Działania zbrojne | ||
| wojna polsko-bolszewicka | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Rodzaj wojsk | artyleria | |
| Podległość | 11 Dywizja Piechoty | |
11 Brygada Artylerii (XI BA) – brygada artylerii Wojska Polskiego II RP.
11 Brygada Artylerii została sformowana z jednostek artyleryjskich przybyłej do Polski Armii Polskiej we Francji gen. Józefa Hallera. Dowództwo brygady zostało utworzone z dowództwa artylerii dywizyjnej 2 Dywizji Strzelców i razem z oddziałem sztabowym przynależało do baterii zapasowej 12 Kresowego pułku artylerii polowej w Stanisławowie.
Dowódcy brygady
- ppłk Kazimierz Dzierżanowski (od 9 X 1919[1])
- gen. ppor. Paweł Cyrus-Sobolewski (do 2 VI 1920)
- płk art. Maurycy Mansch de Leoney (od 4 VI 1920)
- płk art Jan Suzin (do 23 X 1920)[2]
Organizacja brygady w końcu 1919 roku
- dowództwo XI Brygady Artylerii
- 11 Kresowy pułk artylerii polowej
- 11 Kresowy pułk artylerii ciężkiej
Brygada nie posiadała artylerii ciężkiej. 11 pap posiadał osiem baterii, z których dwie (6 i 8) przydzielone były do Dywizji Górskiej, natomiast 5 bateria przebywała w głębi kraju.
Przypisy
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).