11 Drezdeńska Dywizja Pancerna
![]() Znak na pojazdach Dywizji | |
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1963 |
Rozformowanie | 1990 |
Nazwa wyróżniająca | Drezdeńska |
Patron | Jan III Sobieski |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy | gen. Zbigniew Zieleniewski |
Ostatni | płk dypl. Zygmunt Sadowski |
Organizacja | |
Numer | JW 1588 |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |

11 Drezdeńska Dywizja Pancerna im. Jana III Sobieskiego (11 DPanc) – związek taktyczny wojsk pancernych ludowego Wojska Polskiego.
W kwietniu 1963 roku 11 Dywizja Zmechanizowana w Żaganiu została przeformowana w 11 Dywizję Pancerną i przeniesiona dywizję na etaty pokojowo-wojenne[1]. W czasie pokoju dywizja wchodziła w skład Śląskiego Okręgu Wojskowego, natomiast w czasie wojny miała wejść w skład 2 Armii.
30 września 1967 dywizja przyjęła dziedzictwo tradycji 1 Korpusu Pancernego i otrzymała nazwę wyróżniającą "Drezdeńska".
9 maja 1975 roku przed Grobem Nieznanego Żołnierza w Warszawie, w czasie Apelu Zwycięstwa, I sekretarz KC PZPR, Edward Gierek udekorował sztandar dywizji Orderem Sztandaru Pracy I klasy.
21 września 1983 roku dywizja otrzymała imię Jana III Sobieskiego.
Na przełomie 1989 i 1990 roku dywizja została przeformowana w 11 Dywizję Zmechanizowaną. W ramach tej reorganizacji został rozformowany 3 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich w Żaganiu.
Struktura organizacyjna w 1989
- dowództwo i sztab - Żagań (JW 1588)
- 3 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich - Żagań (JW 2646)
- 8 Drezdeński Pułk Czołgów Średnich - Żagań (JW 2702)
- 29 Pułk Czołgów Średnich im. płk. Aleksandra Kowalskiego - Żagań (JW 2707)
- 42 Pułk Zmechanizowany - Żary (JW 3118)
- 33 Pułk Artylerii - Żary (JW 2821)
- 66 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej - Bolesławiec (JW 1259), do 1967 w składzie dywizji był 19 Dywizjon Artylerii Przeciwlotniczej (JW 1260), na bazie którego sformowano 111 Pułk Artylerii Przeciwlotniczej w Zgorzelcu (JW 1260), rozformowany w 1981
- 10 Dywizjon Artylerii - Żary (JW 2628)
- 43 Dywizjon Artylerii Rakietowej - Żary (JW 3231)
- 9 Batalion Rozpoznawczy - Żagań (JW 2943)
- 11 Batalion Zaopatrzenia - Żagań (JW 2680)
- 11 Batalion Remontowy - Żagań (JW 2649)
- 16 Batalion Saperów - Żary (JW 2833)
- 34 Batalion Łączności - Żagań (JW 2920)
- 60 Batalion Medyczny - Specjalistyczna Przychodnia Lekarska - Żagań (JW 2006)
- 17 Kompania Chemiczna - Żagań (JW 2649CH)
- 17 Bateria Dowodzenia Szefa Artylerii - Żary (JW 2821D), wcześniej Żagań JW 2646D
- 30 Kompania Dowodzenia Szefa OPL - Żagań (JW 2707KD)
- Kompania Ochrony i Regulacji Ruchu - Żagań (JW 1588D)
Dowódcy
- gen. bryg. Zbigniew Zieleniewski (1963-1967)
- płk Wiesław Kociołek (1967-1968)
- gen. bryg. Witold Wereszczyński (1968-1973)
- gen. bryg. Józef Użycki (1973-1976)
- gen. bryg. Bolesław Matusz (1976-1984)
- płk dypl. Janusz Ornatowski (1984-1987)
- płk dypl. Adam Rębacz (1987-1988)
- płk dypl. Zygmunt Sadowski (1988-1990)
Przypisy
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 276.
Bibliografia
- Wiesław Chłopek, 11 Lubuska Dywizja Kawalerii Pancernej im. Króla Jana III Sobieskiego. Zarys dziejów, Wydawnictwo "Chroma", Żary 2005, wyd. I, ISBN 83-922412-3-1.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - kadra pancerna i samochodowa
Własna praca Kwz
Odznaka okolicznościowa wydana w 1985 z okazji XL rocznicy sformowania 11 Drezdeńskiej Dywizji Pancernej w Żaganiu. Autor projektu odznaki nieznany.