11 Dywizja Piechoty (PSZ)

11 Dywizja Piechoty (11 DP) – wielka jednostka piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Formowanie i dyslokacje

Dywizja została sformowana pod koniec marca 1942 roku w wyniku przemianowania Ośrodka Organizacyjnego Armii bezpośrednio przed jego ewakuacją z m. Guzar w Uzbekistanie do Iraku^[1]. Dowódcą ośrodka był płk dypl. Leon Koc. 11 DP podlegała dowódcy Polskich Sił Zbrojnych w ZSRR. W maju 1942 roku, w Palestynie, Sztab i Oddział Rozpoznawczy 11 DP oraz 19 i 21 pp stały się bazą dla nowo formowanej 3 Brygady Strzelców Karpackich. 25 lipca tego roku 242 podoficerów z cenzusem zakończyło okres szkolenia podstawowego w Szkole Podchorążych byłej 11 DP.

Organizacja

Ośrodek Organizacyjny Armii powstał 20 października 1941 roku z przekształcenia Ośrodka Zapasowego. Dowódcy ośrodka podporządkowano następujące oddziały i pododdziały:

• 19 Pułk Piechoty^[2]
• 21 Pułk Piechoty
• Zapasowy Pułk Artylerii
• Zapasowy Batalion Łączności
• Zapasowy Oddział Rozpoznawczy
• 2 Kompania Żandarmerii
• Zapasowy Batalion Sanitarny
• Szpital
• Zapasowa Kolumna Samochodowa
• Park Intendentury
• Sąd Polowy
• Szkoła Podchorążych
• Ośrodek Zapasowy Pomocniczej Służby Kobiet
• Szkoła Kierowców
• Szkoła Junaków
• Zapasowy Batalion Drogowy
• Kompania Dyscyplinarna
• Komenda Uzupełnień Nr 7
• Kompania Oficerska
• Stacja Zborna
• Pluton Opieki Społecznej

Przypisy

Bibliografia

• Witold Biegański, Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, tom 5, Regularne jednostki Wojska Polskiego na zachodzie. Formowanie, działania bojowe, organizacja, metryki dywizji i brygad, Warszawa 1967, s. 56-57
• MaciejM. Szczurowski MaciejM., Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, s. 207, ISBN 83-7174-918-X, OCLC 830299476 .
• Kronika 3 Dywizji Strzelców Karpackich Nr 1 za czas od 3 V 1942 do 10 XII 1943, Instytut Historyczny im. Gen. Sikorskiego, sygn. C.292