11 Oddział Ochrony Pogranicza
| Historia | |
| Państwo |  Polska |
|---|---|
| Sformowanie | 1945 |
| Rozformowanie | 1946 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy | ppłk Sergiusz Głazkow |
| Organizacja | |
| Numer | poczty polowej - 56731[1] JW 2231[2] |
| Dyslokacja | Kłodzko |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza |
11 Oddział Ochrony Pogranicza – jeden z oddziałów w strukturze organizacyjnej Wojsk Ochrony Pogranicza.
Sformowany w dniach 28–30 października 1945 przez Śląski Okręg Wojskowy w Katowicach z żołnierzy 7 i 10 Dywizji Piechoty[3] w składzie pięciu komendantur odcinków i 25 strażnic o stanie 2507 wojskowych i 23 kontraktowych[4].
Miejscem postoju Oddziału miały być Bolkowice[4][5], jednak ostatecznie wybrano Kłodzko, ul Lutycka[6].
Oddział ochraniał odcinek od miejscowości Prudnik do miejscowości Graniczne Budy (w powiecie jeleniogórskim) o długości ok. 340 km.
Na podstawie rozkazu Nr 0153/Org. Naczelnego Dowódcy WP z dnia 21 września 1946 roku jednostka została przeformowana w 11 Wrocławski Oddział WOP[7]
Struktura organizacyjna
- dowództwo, sztab i pododdziały przysztabowe[8]
- grupa manewrowa
- komenda odcinka nr 49 Paczków
- komenda odcinka nr 50 Lądek Zdrój
- komenda odcinka nr 51 Bystrzyca Kłodzka
- komenda odcinka nr 52 Duszniki Zdrój
- komenda odcinka nr 53 Wałbrzych
Pod każdą komendę odcinka podlegało 5 strażnic.
Przejściowe punkty kontrolne: Międzylesie (kolejowy), Boboszów (drogowy), Kudowa Zdrój (drogowy), Kudowa Słone (drogowy), Mieroszów (kolejowy), Lubawka (drogowy).
Żołnierze oddziału
- Bolesław Sąsiadek
Przekształcenia
11 Oddział Ochrony Pogranicza → 11 Wrocławski Oddział WOP → 23 Brygada Ochrony Pogranicza → 5 Brygada WOP → 5 Sudecka Brygada WOP → Sudecka Brygada WOP → Sudecki Batalion WOP
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 217/143 ↓.
- ↑ Rozkaz organizacyjny Naczelnego Dowódcy Wojska Polskiego nr 053/Org. z 30.03.1946 roku.
- ↑ Rozkaz dowódcy ŚOW 358/sz. z 21 października 1945.
- ↑ a b Dominiczak 1971 ↓, s. 71.
- ↑ Rozkaz nr 0245/org.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 149.
- ↑ Dominiczak 1971 ↓, s. 126–127.
- ↑ Strukturę organizacyjną Oddziału podano za: Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991). s. 149.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Wojska Ochrony Pogranicza w latach 1845–1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1971.
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Archiwum Straży Granicznej, sygn. 217/143 k.7-8. Wykazy dyslokacyjne WOP 1946.
Media użyte na tej stronie
Własna praca Kwz
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dyslokacja oddziałów i komend Wojsk Ochrony Pogranicza - 11 Oddz. Ochrony Pogranicza w 1945 r.