11 Pułk Strzelców Pieszych
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Walenty Dunin |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
11 Pułk Strzelców Pieszych – polski pułk piechoty okresu Królestwa Kongresowego.
Sformowany 26 maja 1831 z gwardzistów Gwardii Ruchomej województwa mazowieckiego[1].
Dowódca pułku
- ppłk Walenty Dunin (5 czerwca 1831)[1]
Bitwy i potyczki
Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego[2].
- Łagów (22 września 1831),
- Skalmierzyce (24 września 1831).
Przypisy
- ↑ a b Gembarzewski 1925 ↓, s. 77.
- ↑ Miejsca bitew i potyczek oraz daty podano za: Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925, s. 77.
Bibliografia
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Media użyte na tej stronie
Kongress Poland infantry sergeant