121 Dywizja Piechoty (III Rzesza)
| ||
 | ||
| Historia | ||
| Państwo |  III Rzesza | |
| Sformowanie | 1 października 1940 | |
| Rozformowanie | 9 maja 1945 | |
| Działania zbrojne | ||
| II wojna światowa | ||
| Organizacja | ||
| Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe | |
| Rodzaj wojsk | piechota | |
| Podległość | OKH | |
| Skład | patrz tekst | |
121 Dywizja Piechoty – niemiecka dywizja z czasów II wojny światowej, sformowana na mocy rozkazu z 1 października 1940 roku, w 5. fali mobilizacyjnej na poligonie pod Münster w X. Okręgu Wojskowym.
Struktura organizacyjna
- Struktura organizacyjna w październiku 1940 roku:
405., 407. i 408. pułk piechoty, 121. pułk artylerii, 121. batalion pionierów, 121. oddział rozpoznawczy, 121. oddział przeciwpancerny, 121. oddział łączności, 121. polowy batalion zapasowy;
- Struktura organizacyjna w październiku 1942 roku:
405., 407. i 408. pułk grenadierów, 121. pułk artylerii, 121. batalion pionierów, 121. oddział szybki oddział, 121. oddział łączności, 121. polowy batalion zapasowy.
Dowódcy
Generalleutnant Curt Jahn 5 X 1940 – 6 V 1941;
Generalleutnant Otto Lancelle 6 V 1941 – 8 VII 1941, zginął w rejonie Dźwińska;
General Martin Wandel 8 VII 1941 – 11 XI 1942;
General Hellmuth Prieß 11 XI 1942 – III 1944;
Generalmajor Ernst Pauer von Arlau III 1944 – 1 VI 1944;
Generalleutnant Rudolf Bamler 1 VI 1944 – 27 VI 1944, dostał się do niewoli;
General Hellmuth Prieß 27 VI 1944 – 10 VII 1944;
Generalleutnant Theodor Busse 10 VII 1944 – 1 VIII 1944;
Generalleutnant Werner Ranck 1 VIII 1944 – 30 IV 1945;
Generalmajor Ottomar Hansen 30 IV 1945 – 8 V 1945
Szlak bojowy
Dywizja weszła w skład Grupy Armii Północ i walczyła m.in. o Mgę, Wołchow i pod Leningradem. W 1944 r. brała udział w walkach odwrotowych i utknęła zdziesiątkowana w kotle kurlandzkim, gdzie dotrwała do końca wojny[1].
Przypisy
- ↑ Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2009, s. 175-176. ISBN 978-83-11-11596-5.
Bibliografia
- Carell Paul, Operacja "Barbarossa"; Warszawa 2000; ISBN 831109199-4.
- Paul Carell, Spalona ziemia. Odwrót Wehrmachtu na Wschodzie, Kazimierz Szarski (tłum.), Warszawa: „Bellona”, 2003, ISBN 83-11-09475-6, OCLC 749204110.
- Werner Haupt, Kurlandia. Die vergessene Heeresgruppe 1944/45., Eggolsheim: Dörfler-Verl, [2007?], ISBN 978-3-89555-527-5, OCLC 220420282.
- Haupt Werner, Army Group North. The Wehrmacht in Russia 1941 - 1945; b.m.w i b.m.r.; ISBN 0-7643-0182-9.
- Franz Kurowski, Kurlandia 1945. Ostatni bastion Hitlera, Adam Maliszewski (tłum.), Warszawa: Bellona, 2008, ISBN 978-83-11-11278-0, OCLC 297753584.
- Tadeusz Sawicki, Niemieckie wojska lądowe na froncie wschodnim czerwiec 1944-maj 1945 (struktura), Warszawa: Państ. Wydaw. Naukowe, 1987, ISBN 83-01-06556-7, OCLC 834793737.
- Schramm Percy Ernst, Kriegstagebuch des Oberkommandos der Wehrmacht 8 vol.; Bonn 2003; ISBN 3-8289-0525-0.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag for Infantry units 1936-1945
Autor: RRskaReb, Licencja: CC BY-SA 4.0
121. Infanterie Division, German Army, World War II