12 Brygada Artylerii (II RP)
Historia | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Sformowanie | 1919 |
Rozformowanie | 1921 |
Działania zbrojne | |
Wojna polsko-bolszewicka | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | artyleria |
Podległość | 12 Dywizja Piechoty |
12 Brygada Artylerii – związek taktyczny artylerii Wojska Polskiego okresu II Rzeczypospolitej.
Utworzona na bazie 2 pułku artylerii polowej i części 1 pułku artylerii ciężkiej.
Brygada artylerii II RP miała w swym składzie przeciętnie ok. 40 oficerów, 950 szeregowych obsługi działowej, łączności i karabinów maszynowych. Była uzbrojona w ok. 30 dział polowych 75 mm, ok. 8 dział 105 mm, ok. 30 karabinów maszynowych i ok. 1000 karabinów. Na dzień 1 maja 1920 dysponowała 34 działami polowymi i 4 działami ciężkimi[1]. Tabor brygady liczył ok. 230 wozów i ok. 20 kuchni polowych.
Skład pod koniec 1919
- 12 pułk artylerii polowej w składzie 9 baterii
- 9 bateria 9 pułku artylerii polowej
- I dywizjon 12 pułku artylerii ciężkiej w składzie 1 baterii (2 i 3 bateria w 14 DP)
Przypisy
- ↑ Odziemkowski 2010 ↓, s. 371.
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).