13 Biełozierski Pułk Piechoty
13 Biełozierski Pułk Piechoty Generał-Feldmarszałka Księcia Wołkońskiego (ros. 13-й пехотный Белозерский генерал-фельдмаршала князя Волконского полк) – pułk piechoty okresu Imperium Rosyjskiego, sformowany 6 grudnia 1706 za panowania cara Piotra I Wielkiego, rozformowany w 1918.
Pułk wziął udział w działaniach zbrojnych epoki napoleońskiej, a także w działaniach zbrojnych okresu I wojny światowej. Podczas bitwy o Warszawę we wrześniu 1831r. pułk brał udział w ataku na Redutę Ordona. Szczątki jego żołnierzy odnaleziono na stanowisku archeologicznym na Reducie.
Święto pułkowe: 6 grudnia (rocznica sformowania). Dyslokacja w 1914: Łomża (Ломжа).
Przyporządkowanie 1 stycznia 1914
- 6 Korpus Armijny (6 АК, 6 армейский корпус), Łomża
Na cmentarzu w Działoszynie (pow. wieluński, woj. łódzkie) znajduje się żeliwny pomnik. Pochowano tu oficera 13 Biełozierskiego Pułku Piechoty Jego Królewskiej Wysokości Wielkiego Herzoga Heskiego - podpułkownika Fiodora Stiepanowicza Sozanowicza (5 lutego 1829 – 28 sierpnia 1867).
Bibliografia
- Raspisanije suchoputnych wojsk 1836 - 1914, Petersburg 1914.
- Wiesław Caban, Służba rekrutów Królestwa Polskiego w armii carskiej w latach 1831-1873, Warszawa 2001, ISBN 83-7181-209-4.
- A. A. Kersnowski, Istorija russkoj armii, Moskwa 1994.
Linki zewnętrzne
- Spis pułków armii carskiej. armiacarska.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-11-09)]. (pl)
- http://www.grwar.ru/regiments/regiments.html?id=518 (ru)
Media użyte na tej stronie
Central element of the Russian imperial coat of arms.