13 Dywizja Lotnictwa Szturmowego
| ||
Historia | ||
Państwo | PRL | |
Sformowanie | 1952 | |
Rozformowanie | 1952 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | ppłk pil. Dymitr Smirnow | |
Organizacja | ||
Numer | JW 4802 | |
Dyslokacja | Elbląg | |
Rodzaj wojsk | Wojska lotnicze | |
Podległość | Dowództwo Wojsk Lotniczych |
13 Dywizja Lotnictwa Szturmowego (13 DLSz) – związek taktyczny lotnictwa szturmowego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Zgodnie z rozkazem ministra obrony narodowej nr 0096/Org. z 11 grudnia 1951 roku, w okresie od 1 maja do 1 listopada 1952 roku w Elblągu formowano 13 Dywizję Lotnictwa Szturmowego[1].
Po załamaniu się dwuletniego planu przyspieszonego rozwoju wojska, minister obrony narodowej polecił [a] dowódcy Wojsk Lotniczych do 20 grudnia 1952 roku rozformować dowództwo 13 Dywizji Lotnictwa Szturmowego[1].
Struktura organizacyjna
- Dowództwo 13 Dywizji Lotnictwa Szturmowego w Elblągu
- 5 pułk lotnictwa szturmowego w Elblągu
- 50 pułk lotnictwa szturmowego w Elblągu
- 51 pułk lotnictwa szturmowego w Gdańsku-Wrzeszczu
- 66 kompania łączności w Elblągu
- 56 Ruchome Warsztaty Remontu Lotnictwa w Elblągu
Uwagi
- ↑ Rozkazem nr 0078/Org. z 19 listopada 1952 roku
Przypisy
- ↑ a b Zieliński 2011 ↓, s. 86-87.
Bibliografia
- Tadeusz Kmiecik, Polskie lotnictwo wojskowe 1945-1962. Organizacja, szkolenie i problemy kadrowe, Agencja Wydawnicza ULMAK, Pruszków 2002, ISBN 83-87226-29-7.
- [red.] Józef Zieliński: Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne "SWAT", 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Własna praca Kwz