13 Samodzielny Pułk Lotnictwa Transportowego
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Rozformowanie | 1945 |
Dowódcy | |
Pierwszy | mjr Wasyl Kozaków |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk |
13 Samodzielny Pułk Lotnictwa Transportowego (13 plt) – oddział lotnictwa transportowego ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pod koniec 1944 roku, na bazie radzieckiego 713 Pułku Lotnictwa Transportowego z 6 Armii Lotniczej, na lotnisku w Jarosławiu (ZSRR) sformowano 13 Samodzielny Pułk Lotnictwa Transportowego[a]. Później przebazowano go na lotnisko Mokre koło Zamościa[1]. Etat jednostki przewidywał 96 osób i 32 samoloty Po-2, specjalnie przystosowane do przewożenia różnych ładunków i żołnierzy[2]. W grudniu 1944 roku w pułku było 33 pilotów i 11 nawigatorów. 1 maja 1945 roku było 91 osób, a 28 załóg i 31 samolotów w tym 30 - Po-2 i jeden Szcze-2[1].
W kwietniu i maju zasadniczym miejscem postoju pułku było lotnisko mokotowskie w Warszawie[3].
Po zakończeniu działań wojennych polskie wojska lotnicze przeszły na stopę pokojową. Do 25 lipca 1945 roku 13 Samodzielny Pułk Lotnictwa Transportowego został rozformowany[b][c]. Żołnierze i środki materiałowe przekazano do 17 Mieszanego Pułku Lotniczego, a sztandar pułku do Centralnego Muzeum Armii Czerwonej[1].
W 1967 roku 55 Pułk Lotnictwa Transportowego przejął numer i tradycje bojowe wojennego 13 Pułku Lotnictwa Transportowego[d].
Obsada etatowa pułku
- dowódca pułku - mjr Wasyl Kozaków
- zastępcą do spraw polityczno-wychowawczych - mjr Kieriew
- szef sztabu - ppłk Iwan Reszetow
- zastępca szefa sztabu - kpt. Rożniew
- dowódca 1 eskadry - kpt. Baczman
- dowódca 2 eskadry - kpt. Afanasiej
- dowódca 3 eskadry - kpt. Szebanow
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b c Krzemiński 1981 ↓, s. 96-97.
- ↑ Koliński 1987 ↓, s. 116.
- ↑ Koliński 1978 ↓, s. 264-265.
Bibliografia
- Izydor Koliński: Lotnictwo Polski Ludowej 1944-1947. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07271-X.
- Czesław Krzemiński: Pułki Ludowego Lotnictwa Polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1981. ISBN 83-206-0196-7.
- Izydor Koliński: Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego (lotnictwo). Formowanie, działania bojowe, organizacja i uzbrojenie, metryki jednostek lotniczych. Krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. Cz. 9. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Michał Derela (Pibwl), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Polikarpov U-2LNB light bomber in markings of the Polish aviation in the USSR during World War II, at the Polish Aviation Museum in Kraków
Własna praca Kwz