14 Brygada Artylerii Ciężkiej
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Organizacja | |
Numer | JW 5628[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
14 Brygada Artylerii Ciężkiej (14 BAC) – związek taktyczny artylerii ciężkiej ludowego Wojska Polskiego.
Forowanie i zmiany organizacyjne
Brygada sformowana w 1947 stacjonowała w Strachowie, a od lipca 1951 w Bolesławcu. Podlegała dowódcy Okręgu Wojskowego Nr IV we Wrocławiu. Latem 1948 roku brygada została przeformowana na etat Nr 4/38-4/40. W nowym etacie Nr 4/38 dowództwo brygady liczyło 175 żołnierzy i 9 pracowników wojska. Z baterii artyleryjskiego rozpoznania pomiarowego 26 i 28 dac została utworzona jedna bateria tego typu w oparciu o etat Nr 4/40.
W 1955 brygada zreorganizowana została na 14 Brygadę Artylerii Armat[3]. W 1956 weszła w skład 10 Dywizji Artylerii Armat. Wiosną 1957 w wyniku odwilży i dokonywanej redukcji wojska rozwiązano 14 Brygadę Artylerii Armat.
Dowódcy brygady
- płk Antoni Frankowski
- ppłk Stanisław Wójtowicz
Struktura organizacyjna 14 BAC w latach 1949-1951
- Dowództwo 14 Brygady Artylerii Ciężkiej
- szkolna bateria oficerów rezerwy artylerii nr 17
- 26 Pomorski dywizjon artylerii ciężkiej
- 28 Warszawski dywizjon artylerii ciężkiej
- 29 Kołobrzeski dywizjon artylerii ciężkiej
Uzbrojenie brygady stanowiło 38 armato-haubic 152 mm wz 37. Każdy dywizjon posiadał 12 armatohaubic.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy : przekształcenia organizacyjne, 1945-1956. Warszawa: Wydaw. TRIO : Instytut Pamięci Narodowej, 2003. ISBN 83-88542-53-2.
Media użyte na tej stronie
152 mm haubicoarmata wz. 1937/85