14 Dywizja Kawalerii (RFSRR)

14 Dywizja Kawalerii
Historia
Państwo Rosyjska FSRR
Sformowanie1920
Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Antonowem (4 VI 1920)
bitwa pod Samhorodkiem (5 VI 1920)
bitwa pod Chołojowem (14 VIII 1920)
Organizacja
Rodzaj wojskJazda
Podległość1 Armia Konna

14 Dywizja Kawaleriizwiązek taktyczny kawalerii Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

Została sformowana na przełomie stycznia i lutego 1920, w dużej części z ochotników, i weszła w skład 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego. Brała udział w walkach z Siłami Zbrojnymi Południa Rosji Antona Denikina. Od maja 1920 walczyła z oddziałami polskimi. Uczestniczyła w przerwaniu frontu polskiego pod Samhorodkiem. Walczyła w bitwach pod Równem i pod Brodami – Beresteczkiem. 14 sierpnia pobiła polską 1 Dywizję Jazdy pod Chołojowem. Pokonana pod Zamościem i Komarowem nie odgrywała większej roli na froncie[1].

Żołnierze dywizji

Dowódcy dywizji[2]
  • Grigorij Maslakow (30 stycznia-10 marca 1920 r.)
  • Jakow Lewda (p.o. 10-27 marca 1920 r.)
  • Aleksiej Polakow (p.o. 27 marca – 21 kwietnia 1920)
  • Aleksandr Parchomienko (od 21 IV 1920 – 3 I 1921)[1]
Komisarze[2]
  • German Bugaj (26 lutego – 16 marca 1920)
  • Jakow Blioch (16 marca – 23 kwietnia 1920)
  • Grigorij Dżian (23 kwietnia – 29 czerwca 1920)
  • Winokurow (29 czerwca – 3 sierpnia 1920)
  • Rawikowicz (3 – 21 sierpnia 1920)
  • Jefim Lewin (p.o. 21 sierpnia – 17 grudnia 1920)
  • Dmitrij Suszkin (17 grudnia 1920 – ?)

Struktura organizacyjna

Organizacja dywizji w czasie I fazy walk na Ukrainie[3]:

Dowództwo 14 Dywizji Kawalerii

  • 1 Brygada Jazdy 14 DK
    • 79 pułk kawalerii
    • 80 pułk kawalerii
  • 2 Brygada Jazdy 14 DK
    • 81 pułk kawalerii
    • 82 pułk kawalerii
  • 3 Brygada Jazdy 14 DK
    • 83 pułk kawalerii
    • 84 pułk kawalerii

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie