14 Pułk Strzelców Polskich (AP we Francji)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1918 |
Rozformowanie | 1919 |
Działania zbrojne | |
Wojna domowa w Rosji | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
14 Pułk Strzelców Polskich (14 psp) – oddział piechoty piechoty Wojska Polskiego, zorganizowany i działający od jesieni 1918 do lipca 1919 na obszarze południowej Rosji i Besarabii.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk został sformowany w 1918 roku w składzie 4 Dywizji Strzelców Polskich[1]. W lipcu 1919 roku 14 Pułk Strzelców Polskich połączył się 29 Pułkiem Piechoty Ziemi Kaliskiej. Nowo sformowanemu pułkowi nadano nazwę 29 Pułk Strzelców Kaniowskich.
Dowódcy pułku
- płk Stanisław Oktawiusz Małachowski[1]
- płk Paweł Kozubek[2]
- Oficerowie
- Franciszek Żukowski
Przypisy
- ↑ a b Bagiński 1921 ↓, s. 497.
- ↑ Bagiński 1921 ↓, s. 516.
Bibliografia
- Henryk Bagiński: Wojsko Polskie na Wschodzie 1914-1920. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa. Zakłady Graficzno-Wydawnicze „Książka”, 1921.
- Polskie formacje wojskowe w Rosji 1914-1920 w świetle dokumentów CAW. caw.wp.mil.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-17)]. dostęp 12.11.2016
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej w okresie 1919-13 grudnia 1927 ustanowiona ustawą z dnia 1 sierpnia 1919 r. o godłach i barwach Rzeczypospolitej Polskiej, Dz. U. z 1919 r. Nr 69, poz. 416. Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "crimson" (#D91E3D, karmazyn). Proporcje 5:8.