14 Pułk Zmechanizowany
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1962; 1991 |
Rozformowanie | 1988; 1993 |
Nazwa wyróżniająca | |
Patron | |
Tradycje | |
Rodowód | |
Kontynuacja | 14 Ośrodek Materiałowo-Techniczny |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | Tarnów, Przemyśl |
Rodzaj wojsk | zmechanizowane |
Podległość |
14 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany im. ppor. Edmunda Łopuskiego (14 pz) – oddział wojsk zmechanizowanych Sił Zbrojnych PRL i okresu transformacji ustrojowej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1962 roku 14 Kołobrzeski Pułk Piechoty stacjonujący w garnizonie Tarnów został przeformowany w 14 Kołobrzeski Pułk Zmechanizowany i włączony w skład 9 Drezdeńskiej Dywizji Zmechanizowanej.
7 marca 1985 roku Minister Obrony Narodowej nadał jednostce imię patrona ppor. Edmunda Łopuskiego.
W 1988 roku pułk został przeformowany w 14 Ośrodek Materiałowo-Techniczny. W 1991 roku w garnizonie Przemyśl został odtworzony 14 Pułk Zmechanizowany. W 1993 roku pułk został przeformowany w 14 Brygadę Pancerną.
Od 1 marca 2001 roku dziedzictwo tradycji pułku przejęła i kultywowała 14 Brygada Obrony Terytorialnej, a od 1 stycznia 2008 roku - 14 Batalion Obrony Terytorialnej w Przemyślu.
Zadania mobilizacyjne
W 1972 roku pułk miał zadanie w M+4 zmobilizować według etatu 30/658 105 pułk zmechanizowany 26 Rezerwowej Dywizji Zmechanizowanej.
W 1984 roku pułk miał zadanie w M+6 zmobilizować według etatu 30/726/0 125 pułk zmechanizowany 31 Rezerwowej Dywizji Zmechanizowanej.
Przekształcenia
14 pułk piechoty → 14 pułk zmechanizowany → 14 Ośrodek Materiałowo - Techniczny → 14 pułk zmechanizowany → 14 Brygada Pancerna → 14 Brygada Obrony Terytorialnej → 14 batalion Obrony Terytorialnej → 14 batalion zmechanizowany
Przypisy
Bibliografia
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).