152 Batalion WOP
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska | |
|---|---|---|
| Sformowanie | 1951 | |
| Rozformowanie | 1956? 1960? | |
| Tradycje | ||
| Rodowód | 17 komenda odcinka WOP 22 batalion OP | |
| Organizacja | ||
| Numer | JW 1908[1] | |
| Dyslokacja | Koszalin | |
| Formacja | Wojska Ochrony Pogranicza | |
| Podległość | 15 Brygada WOP (15) Bałtycka Brygada WOP | |
152 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 12 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 15 Brygadę Wojsk Pogranicza, a z dniem 1 stycznia 1951 roku koszaliński 22 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 152 batalion WOP[2].
W 1956 roku rozformowano 152 Batalion WOP[3] podporządkowując strażnice brygadzie[a]. W 1958 odtworzono dowództwo 152 batalionu WOP jako komórkę dowódczą, której podporządkowano strażnice: Ustronie Morskie, Mielno, Łazy, Darłowo, Jarosławiec, Ustka. Na dowódcę batalionu wyznaczono mjr. Henryka Sobolewskiego[4][b].
W 1960 roz?(prze)formowano batalion[c][5].
Koszaliński batalion po raz kolejny rozformowano w 1963 roku[d]
Struktura organizacyjna
1 stycznia 1960 roku batalionowi WOP Koszalin podlegały:
- 7 strażnica WOP III kategorii Ustka
- 8 strażnica WOP III kategorii Jarosławiec
- 9 strażnica WOP III kategorii Darłowo
- 10 strażnica WOP IV kategorii Łazy
- 11 strażnica WOP II kategorii Mielno
- 12 strażnica WOP III kategorii Ustronie Morskie
Dowódcy batalionu
- por. Henryk Szumski (był w 1949)
- por. Piotr Stankiewicz (13.05.1951-27.11.1951)[6]
- kpt. Bulesowski Piotr (27.11.1951-?)[6]
- mjr Czajer Władysław[6]
- mjr Roman Zagórski [6]
Uwagi
- ↑ Zarządzenie DWW nr 013/WW z 16.06.1956 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 70
- ↑ Zarządzenie dowódcy Wojsk Wewnętrznych nr 07/WW z 28.03.1958
- ↑ Rozkaz organizacyjny dowódcy WOP nr 0137/Org-mob z 8.09.1960 roku → Prochwicz 2011 ↓, s. 233
- ↑ Zarządzenie organizacyjne MSW nr 011/WW z 21.01.1963 roku.
Przypisy
- ↑ ASGran., sygn. 2825/1 ↓.
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 69.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 218.
- ↑ Historia BBWOP ↓, s. 114.
- ↑ Prochwicz 2011 ↓, s. 233.
- ↑ a b c d Historia BBWOP ↓, s. 29-95.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
- Archiwum Straży Granicznej, DWOP sygn.2825/1. Rejestr główny jednostek WOP.
- ASGr.Historia Bałtyckiej Brygady Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1960. Koszalin 1961
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).