152 mm armata wz. 1910/30
Armata wz. 1910/30 wystawiona w muzeum w Hämeenlinna | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Historia | |
Prototypy | 1930 |
Produkcja seryjna | ??–1935 |
Wyprodukowano | 152 szt. |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber | 152,4 mm |
Długość lufy | L/31,9 |
Donośność | 17 000 m |
Prędkość pocz. pocisku | 650 m/s (pocisk o masie 43,5 kg) |
Masa | 6500 kg |
Kąt ostrzału | do +45°[1] (w pionie) |
Szybkostrzelność | 2-4 strz/min |
Obsługa | 9 osób |
Prędkość marszowa | 10-12 km/h |
152 mm armata wz. 1910/30 (ros. 152-мм пушка образца 1910/30 годов) – radziecka ciężka armata polowa. Zmodernizowana wersja 152 mm armaty wz. 1910.
Historia
W 1910 roku do uzbrojenia armii rosyjskiej przyjęto 152 mm armatę wz. 1910. Po rewolucji produkcję tych dział kontynuowano i w 1930 roku Armia Czerwona miał na stanie 67 dział tego typu. W tym samym roku w KB GAU powstał projekt zmodernizowanej wersji armaty wz. 1910. Modernizacja miał na celu zwiększenie donośności wystrzeliwanych pocisków.
W celu zwiększenia donośności dokonano szeregu zmian w konstrukcji działa. Zwiększono objętość komory nabojowej i powiększono w ten sposób maksymalna masę ładunku miotającego. W celu zwiększenia maksymalnego kąta podniesienia lufy skrócono długość odrzutu. Ponieważ zwiększenie ładunku miotającego przy skróconym odrzucie zwiększyłoby siły działające na łoże podczas strzału, lufę wyposażono w hamulec wylotowy. Aby poprawić wyważenie lufy czopy łączące kołyskę lufy z łożem przesunięto o 50 mm do przodu. Ponieważ nie zmodernizowano łoża, szybkość marszowa nie uległa zmianie i działo nadal było słabo dostosowane do współpracy z jednostkami zmechanizowanym.
Armata wz. 1910/30 miało łoże jednoogonowe. Lufa zakończona hamulcem wylotowym, zamek śrubowy. Oporopowrotnik hydropneumatyczny. Koła stalowe z gumowymi bandażami. Trakcja konna lub mechaniczna. Lufa armaty była transportowana po oddzieleniu od łoża.
Prototyp zmodernizowanego działa został wykonany w zakładach Krasnyj Putiłowiec 1 kwietnia 1930 roku. Po próbach prototypu zmodernizowane działo zostało przyjęte do uzbrojenia jako 152 mm armata wz. 1910/30. Produkcję armat tego typu uruchomiono w zakładach Krasnyj putiłowiec, a następnie Bolszewik i Barrikada. Jednocześnie z produkcją nowych dział modernizowano wcześniej wyprodukowane dział wz. 1910.
Produkcja dział wz. 1910/30 została zakończona w 1935 roku po skonstruowaniu armaty wz. 1910/34, czyli połączenia lufy armaty wz. 1910/30 z łożem armaty wz. 1931.
1 listopada 1936 roku Armia Czerwona posiadała 152 armaty wz. 1910/30. Były one uzbrojeniem pułków artylerii korpuśnej.
Amunicja
Rodzaje pocisków[2] | |||||
Rodzaj | Wzór | Masa, kg | Masa materiału wybuchowego, kg | Prędkość początkowa, m/s | Donośność, m |
Amunicja przeciwpancerna | |||||
pocisk przeciwpancerny zwykły, APHE | BR-540 | 48,8 | 0,66 | 600 | 4,000 |
pocisk przeciwpancerny z czepcem balistycznym, APBC (from late 1944) | BR-540B | 46,5 | 0,48 | 600 | 4,000 |
morski pocisk półprzeciwpancerny | ob. 1915/28 | 51,07 | 3,2 | 573 | 5,000 |
kumulacyjny HEAT | BP-540 | 27,44 | 680 | 3,000 | |
Amunicja przeciwbetonowa | |||||
przeciwbetonowy haubiczny | G-530 / G-530Sz | 40,0 | 5,1 | 665 | 15,600 |
przeciwbetonowy armatni | G-545 | 56,0 | 4,2 | ||
Amunicja odłamkowa, burząca i odłamkowo-burząca | |||||
pociski armatnie | |||||
odłamkowo-burzący, stalowy | OF-540 | 43,6 | 5,9-6,25 | 650 | 16,800 |
odłamkowo-burzący, stalowy | OF-540Ż | 43,6 | 5,9-6,25 | ||
burzący, stary | F-542 | 38,1 | 5,86 | 660 | 13,800 |
burzący, stary | F-542G | 38,52 | 5,83 | ||
burzący, stary | F-542SzG | 41,0 | 5,93 | ||
burzący, stary | F-542Sz | 40,6 | 6,06 | 650 | 12,800 |
burzący, stary | F-542SzU | 40,86 | 5,96 | ||
burzący, stary | F-542U | 38,36 | 5,77 | ||
pociski haubiczne | |||||
odłamkowo-burzący, stalowy | OF-530 | 40,0 | 5,47-6,86 | ||
odłamkowo-burzący, stalowo-żeliwny | OF-530A | 40,0 | 5,66 | ||
burzący, stary | F-533 | 40,41 | 8,0 | ||
burzący, stary | F-533K | 40,68 | 7,3 | ||
burzący, stary | F-533N | 41,0 | 7,3 | ||
burzący, stary | F-533U | 40,8 | 8,8 | ||
burzący, stalowo-żeliwny, stary francuski | F-534F | 41,1 | 3,9 | ||
burzący dla 152 mm mortiry wz. 1931 | F-521 | 41,7 | 7,7 | ||
burzący dla brytyjskiej haubicy Vickers | F-531 | 44,91 | 5,7 | ||
Szrapnele | |||||
szrapnel z 45 s. zapalnikiem czasowym | Sz-501 | 41,16-41,83 | 0,5 (680—690 lotek) | ||
szrapnel z zapalnikiem czasowym T-6 | Sz-501T | 41,16 | 0,5 (680—690 lotek) | ||
Amunicja oświetlająca | |||||
oświetlający, 40 s. | S 1 | 40,2 | |||
Amunicja chemiczna | |||||
odłamkowo-chemiczny | OCh-540 | ||||
chemiczny, haubiczny | ChS-530 | 38,8 | |||
chemiczny, haubiczny | ChN-530 | 39,1 | |||
chemiczny (powojenny) | ZChZ |
Przebijalność pancerza[2] | ||
BR-540 (APHE) | ||
Odległość, m | Kąt uderzenia 60°, mm | Kąt uderzenia 90°, mm |
500 | 105 | 125 |
1000 | 95 | 115 |
1500 | 85 | 105 |
2000 | 75 | 90 |
BR-540B (APBC) | ||
Odległość, m | Kąt uderzenia 60°, mm | Kąt uderzenia 90°, mm |
500 | 105 | 130 |
1000 | 100 | 120 |
1500 | 95 | 115 |
2000 | 85 | 105 |
Morski półprzeciwpancerny ob. 1915/28 | ||
Odległość, m | Kąt uderzenia 60°, mm | Kąt uderzenia 90°, mm |
100 | 110 | 136 |
500 | 104 | 128 |
1000 | 97 | 119 |
1500 | 91 | 111 |
2000 | 85 | 105 |
Wartości podane zgodnie z sowieckimi normami (prawdopodobieństwo penetracji pancerza 75%). |
Przypisy
Bibliografia
- А. Иванов: Артиллерия СССР в перод второй мировой войны. Санкт-Петербург: Издательский Дом «Нева», 2003. ISBN 5-7654-2731-6.
- В.Н. Шунков: Энциклопедия артиллерии особой мощности. Минск: ХАРВЕСТ, 2004. ISBN 985-13-1462-5.
Media użyte na tej stronie
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Autor: Balcer~commonswiki, Licencja: CC BY 2.5
Soviet 152-mm gun M1910/30 howitzer, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. The Finns captured this gun in 1941-1944. It is a quite rare weapon, manufactured in 1934. Photo taken on June 18, 2006.
Source: Photo by me, User:Balcer.