155 mm haubica M198
![]() | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber | 155 mm |
Długość lufy | 6,096 m[1] |
Donośność | 22 000 m (pocisk zwykły) |
Długość | 12,34 m (marszowa) |
Szerokość | 2,794 m (marszowa) |
Wysokość | 2,9 m (marszowa)[1] |
Masa | 7 163 kg[1] |
Kąt ostrzału | 45° (płaszczyzna pozioma) |
Szybkostrzelność | 4 strz/min (maksymalna) |
Obsługa | 11 osób[1] |
Prędkość marszowa | 72 km/h[1] |
M198 – amerykańska haubica holowana. Jest przystosowana do desantu spadochronowego, może być również transportowana z pomocą śmigłowca CH-47 Chinook[1]. W 1979 wykonano prototyp haubicy[1]. Haubice M198 są zgrupowane w odrębnych armijnych i korpusowych jednostkach artyleryjskich, a także w batalionach artylerii dywizji lekkich i powietrznodesantowych. Używa ich także Korpus Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych oraz armia australijska.
W US Army i USMC haubica M198 będzie zastąpiona przez ultralekką haubicę M777[2].
Budowa
Posiada wzmocnioną lufę, która jest zakończona dwukomorowym hamulcem wylotowym. Ma wbudowany czujnik temperatury z trójkolorowym wskaźnikiem (określa stan termiczny lufy podczas strzelania), zamek śrubowy z uszczelnieniem i hydropneumatyczny oporopowrotnik[1].
Lufa podczas transportu jest obracana o 180° i przytwierdzona do ogonów. Do jej obracania posiada hydrauliczne urządzenie, które jest napędzane ręczną pompą. Koła haubicy na stanowisku ogniowym są wyłączane. W konstrukcji wykorzystano stopy lekkie[1].
Amunicja
- M107 Normal Cavity - amunicja odłamkowo-burząca, razi nieprzyjaciela wybuchem jak i odłamkami o wielkiej prędkości (5000-6000 m/s). W promieniu 50 metrów od miejsca wybuchu rozciąga się strefa rażenia śmiertelnego, w promieniu 100 metrów pocisk powoduje rany.
- Dymna – używana do ukrycia ruchów własnych sił.
- Z białym fosforem - używana jako amunicja zapalająca i do wytwarzania dymu.
- Oświetlająca - pociski wybuchają na wysokości 600 metrów nad ziemią, wyrzucając flarę oświetlającą obszar w przybliżeniu 1000 m. Pociski oświetlające często używane są w połączeniu z odłamkowo-burzącymi. Mogą być również używane w ciągu dnia w celu wskazywania celów dla lotnictwa.
- DPICM – kasetowa, każdy pocisk zawiera 88 podpocisków. Po wystrzeleniu podpociski uwalniają się nad celem, każdy z nich może przebić 2 cale stali. Ten typ amunicji wprowadzono jako odpowiedź na zagrożenie ze strony radzieckich czołgów w czasie zimnej wojny.
- M712 Copperhead – kierowane pociski artyleryjskie, używane do strzelania precyzyjnego, cel musi być oświetlony laserem naprowadzającym.
- SADAR – amunicja eksperymentalna, wystrzeliwana w kierunku wrogich pojazdów. Po wystrzeleniu pocisk się aktywuje, opadając na spadochronie kieruje się w stronę najbliższego pojazdu.
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak, Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku), Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 126, ISBN 83-86028-01-7 .
Media użyte na tej stronie
The flag of Navassa Island is simply the United States flag. It does not have a "local" flag or "unofficial" flag; it is an uninhabited island. The version with a profile view was based on Flags of the World and as a fictional design has no status warranting a place on any Wiki. It was made up by a random person with no connection to the island, it has never flown on the island, and it has never received any sort of recognition or validation by any authority. The person quoted on that page has no authority to bestow a flag, "unofficial" or otherwise, on the island.
An M-198 155mm Howitzer of the US Marines firing at Fallujah, Iraq, during the Second Battle of Fallujah.
The XM-198 Howitzer. From the source: This towed 155mm howitzer was once used in testing the Copperhead at the Small Missile Range. the Copperhead was a laser-guided projectile capable of blasting a hole in tank armor. The M198 was a simple, lightweight towed system which was air transportable and very reliable.