155 mm haubicoarmata GC-45

GC-45

ex-iracka GHN 45
Dane podstawowe
Państwo	Kanada
Producent	Space Research Corporation, Voest-Alpine
Rodzaj	haubicoarmata
Historia
Prototypy	1975-1977
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber	155 mm
Długość lufy	6975 mm (L/45)
Donośność	30 000 m (granatu dalekonośnego) 39 000 m (granatu dalekonośnego z gazogeneratorem)
Prędkość pocz. pocisku	897 m/s
Długość	10 820 mm (w położeniu bojowym)
Masa	8222 kg (w położeniu bojowym)
Obsługa	8 osób

Użytkownicy haubicoarmaty GC-45

GC-45 (Gun, Canada, 45-calibre) – haubicoarmata holowana kalibru 155 mm.

W 1975 roku Gerald Bull, założyciel Space Research Corporation^[1], rozpoczął prace nad nowym działem o donośności większej od dział produkowanych w 70. XX wieku. Zwiększenie donośności miało być osiągnięte dzięki wydłużeniu lufy i zastosowaniu granatów artyleryjskich o specjalnej konstrukcji.

Prototypowe działo pierwsze strzelania odbyło 1977 roku. Miało lufę długości 45 kalibrów (standardem były lufy 39 kalibrów), a dzięki zastosowaniu granatów dalekonośnych osiągnęło donośność 30 km (granat dalekonośny o masie 45,4 kg) i 39 km (granat z gazogeneratorem). Dla porównania donośność granatu M107 wystrzelonego z haubicy M198 wynosi 18,5 km.

Pierwszym producentem działa GC-45 była belgijska filia przedsiębiorstwa Space Research Corporation. Wyprodukowała ona tylko krótką serię tych dział dla Tajlandii, po czym prawa do produkcji przejęła austriacka firma Voest-Alpine. Produkowała ona haubicoarmaty GC-45 dla armii Tajlandii (6 szt.), Iraku i Iranu.

Haubicoarmata GC-45 została wyprodukowana w niewielkiej liczbie egzemplarzy, ale wytyczyła kierunek rozwoju sprzętu artyleryjskiego. W następnych latach pojawił się szeregi dział holowanych kalibru 155 mm o lufach długości 45 kalibrów i dłuższych. Do uzbrojenia wprowadzono także nowe typy granatów artyleryjskich.

GC-45 miała łoże dolne z dwoma ogonami i cztery koła jezdne. Lufa o długości 45 kalibrów była zakończona hamulcem wylotowym, samowzmocniona. Koła resorowane, w położeniu bojowym haubicoarmata spoczywa na opuszczanej platformie.

Przypisy

Bibliografia

• T.J. O'Malley: Artyleria: działa i polowe wyrzutnie rakietowe. Woźniak, R; Kupidura, P (przekład i redakcja naukowa); Hutchins, R. (ilustracje). Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 2000. ISBN 83-11-09172-2.
• Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo WiS, 1994, s. 77. ISBN 83-86028-01-7.