15 Dywizja Kawalerii (RFSRR)

15 Dywizja Kawalerii

Historia
Państwo	Rosyjska FSRR
Sformowanie	1919
Rozformowanie	1920
Dowódcy
Ostatni	A. Matuzienko
Działania zbrojne
wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka Bitwa pod Mławą
Organizacja
Dyslokacja	Kubań
Rodzaj sił zbrojnych	lądowe
Rodzaj wojsk	konnica
Podległość	III Korpus Kawalerii

15 Dywizja Kawalerii – związek taktyczny kawalerii Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Formowanie i walki

15 Dywizja Kawalerii sformowana została w 1919 z kubańskich Kozaków. Walczyła na Froncie Zachodnim w składzie III Korpusu Kawalerii Gaja Dimitriewicza Gaja. 5-6 lipca 1920 dokonała udanego zagonu na Swięciany. Podczas walk o Grodno 23 lipca wyszła na tyły grupy gen. Żeligowskiego, zmuszając ją do odwrotu. Walczyła pod Łomżą, Nowogrodem i Ostrołęką. Od 14 do 17 sierpnia bezskutecznie próbowała zdobyć Włocławek i sforsować Wisłę. W czasie odwrotu do końca utrzymywała zwartość i w ostatnich walkach korpusu przełamywała polskie linie obronne. Pod Kolnem trzykrotnie atakowała pozycje polskiej 14 Dywizji Piechoty i poniosła wysokie straty. 26 sierpnia przekroczyła granicę Prus Wschodnich i została internowana^[1].

Jej dowódcą był W.I. Matuzenko. Liczyła 995 szabel, 19 ciężkich karabinów maszynowych i 8 armat (stan w dniu 1 lipca 1920).

Struktura organizacyjna

Skład na dzień 1 sierpnia 1920^[2]:

• dowództwo dywizji
• 85 pułk kawalerii
• 86 pułk kawalerii
• 88 pułk kawalerii
• 89 pułk kawalerii
• 90 pułk kawalerii
• szwadron techniczny
• dywizjon artylerii konnej

Przypisy

Bibliografia

• Grzegorz Łukomski, Bogusław Polak, Mieczysław Wrzosek, Wojna polsko-bolszewicka 1919-1920, Koszalin 1990.
• Janusz Odziemkowski: Leksykon wojny polsko – rosyjskiej 1919 – 1920. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2004. ISBN 83-7399-096-8.
• Władysław Sikorski: Nad Wisłą i Wkrą. Studium do polsko-rosyjskiej wojny 1920 roku (reprint). Warszawa: Wydawnictwo 2 Kolory Sp.z o.o., 2015. ISBN 978-83-64649-16-5.