15 Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego Marynarki Wojennej
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1955 | |
Rozformowanie | 1988 | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | kmdr por. pil. Hilary Zarucki | |
Ostatni | kmdr por. pil. Jerzy Fijał | |
Organizacja | ||
Dyslokacja | Gdynia | |
Rodzaj sił zbrojnych | Marynarka Wojenna | |
Rodzaj wojsk | Wojska lotnicze |
15 Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego Marynarki Wojennej (15 elr MW) – pododdział wojsk lotniczych Marynarki Wojennej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1955 roku, na lotnisku w Babich Dołach, na bazie eskadry dalekiego rozpoznania z 30 Pułku Lotnictwa Marynarki Wojennej sformowana została 15 Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego Marynarki Wojennej[a]. Etat nr 35/307 przewidywał 113 żołnierzy oraz 1 pracownika kontraktowego[1].
1 października 1956 roku eskadra została przebazowana na lotnisko w Siemirowicach[1].
Z dniem 1 lipca 1988 roku eskadra została rozwiązana[b]
Dowódcy eskadry
Wykaz dowódców pułków podano za: Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945–2010. s. 181.
- kmdr por. pil. Hilary Zarucki (1956–1958)
- kpt. mar. pil. Leon Jędrzejczyk (1958–1959)
- kmdr por. pil. Edmund Jałocha (1959–1970)
- kmdr por. pil. Bogusław Budzyński (1970–1977)
- kmdr pil. Zbigniew Smolarek (1977–1983)
- kmdr por. pil. Ryszard Cygan (1983–1986)
- kmdr por. pil. Jerzy Fijał (1986–1988)
Uwagi
Przypisy
Bibliografia
- Krzysztof Kirchstein: 15 Samodzielna Eskadra Lotnictwa Rozpoznawczego Marynarki Wojennej z Siemirowic. Gdynia: Zespół Redakcyjno-Wydawniczy Marynarki Wojennej, 2017. ISBN 978-83-88698-27-9. OCLC 1014059927.
- Józef Zieliński (red.): Polskie lotnictwo wojskowe 1945-2010: rozwój, organizacja, katastrofy lotnicze. Warszawa: Bellona SA; Wojskowe Stowarzyszenie Społeczno-Kulturalne „Swat”, 2011. ISBN 978-83-1112-14-09.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Własna praca Kwz