16 Batalion Powietrznodesantowy

16 Batalion Powietrznodesantowy

Oznaka rozpoznawcza
Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1957
Patron	Marian Zdrzałka
Tradycje
Święto	18 marca
Nadanie sztandaru	1995
Dowódcy
Pierwszy	kpt. Franciszek Januszewski
Obecny	ppłk Dariusz Dziuba
Działania zbrojne
PKW Bośnia i Hercegowina, PKW Irak, PKW Afganistan, PKW Kosowo
Organizacja
Numer	JW 4495
Dyslokacja	Kraków
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Wojska powietrznodesantowe
Podległość	6 Brygada Powietrznodesantowa
Odznaczenia
Strona internetowa

16 Batalion Powietrznodesantowy im. gen. bryg. Mariana Zdrzałki – jednostka wojskowa wojsk powietrznodesantowych WL.

Historia

Batalion sformowano w 1957 na bazie rozformowanego 16 Kołobrzeskiego Pułku Piechoty^[1] i w jego koszarach został zakwaterowany.

Pierwsi poborowi przybyli do batalionu 5 listopada 1957 r. a szkolenie wojskowe rozpoczęto 9 listopada. Dawniej batalion funkcjonował jako JW 2059.

Żołnierze JW 4495 noszą bordowe berety.

W 1995 roku nadano krakowskiemu batalionowi sztandar.

Decyzją Ministra Obrony Narodowej nr 107/MON z dnia 2 kwietnia 2015 roku wprowadzono odznakę pamiątkową^[2].

Poczet sztandarowy 16 Batalionu Powietrznodesantowego

Odznaka pamiątkowa 16 Batalionu Powietrznodesantowego im. gen. bryg. Mariana Zdrzałki

Tradycje

16 Batalion Powietrznodesantowy kultywuje tradycje następujących jednostek)^[3]:

• 20 Pułk Piechoty Ziemi Krakowskiej 1919-1939;
• 3 batalion spadochronowy 1 samodzielnej Brygady Spadochronowej 1941-1947;
• 16 Kołobrzeski Pułk Piechoty 1944-1957

Struktura batalionu

Struktura w 2022^[4]:

•  1 kompania szturmowa
•   2 kompania szturmowa im. mjr dypl. Ludwika Bogdana Zwolańskiego
•   3 kompania szturmowa
•   kompania dowodzenia
•   kompania logistyczna
•   bateria artylerii przeciwpancernej
•   bateria przeciwlotnicza
•   pluton medyczny

Uzbrojenie

Na uzbrojeniu batalionu znajduje się: Karabinek Grot, Karabinek Beryl/Mini-Beryl (niektórzy żołnierza posiadają podwieszany granatnik Pallad), UKM-2000, SAKO TRG, BOR, WIST-94 oraz VIS 100. Jak środków przeciwpancernych batalion używa Spike LR oraz RPG-7D. Wsparcie artyleryjskie na małe odległości batalionowi zapewniają moździerze LMP-2017, M-98 (holowane przez pojazdy Aero) i granatniki automatyczne MK.19. Obronę przeciwlotniczą zapewniają PZPR Grom i ZSU-23-2. Do transportu żołnierze używają pojazdów PWA Aero oraz HMMWV.

Żołnierze batalionu

Dowódcy batalionu^[5]

• 1957–1957 r. kpt. Franciszek Januszewski
• 1957–1960 r. ppłk Wacław Płoszewski
• 1960–1961 r. mjr Franciszek Januszewski
• 1961–1963 r. ppłk Edward Dysko
• 1963–1967 r. mjr dypl. Marian Zdrzałka
• 1967–1968 r. ppłk dypl. Jerzy Jarosz
• 1968–1973 r. ppłk dypl. Tadeusz Charzewski
• 1973–1975 r. mjr dypl. Włodzimierz Bielski
• 1975–1980 r. mjr dypl. Mieczysław Karus
• 1980–1981 r. mjr dypl. Andrzej Miksiewicz
• 1981–1981 r. ppłk dypl. Edward Marasek
• 1981–1982 r. mjr Jan Osiak
• 1982–1983 r. ppłk dypl. Stanisław Mazurkiewicz
• 1983–1985 r. mjr dypl. Marian Kawczyński
• 1985–1989 r. mjr dypl. Mieczysław Bieniek
• 1989–1993 r. mjr dypl. Włodzimierz Potasiński
• 1993–1995 r. ppłk dypl. Edward Gruszka
• 1995–1997 r. ppłk dypl. Marek Żerdecki
• 1997–1998 r. ppłk dypl. Edward Gruszka
• 1998–2000 r. ppłk dypl. Krzysztof Boczkowski
• 2000–2001 r. ppłk dypl. Andrzej Knap
• 2001–2004 r. ppłk dypl. Piotr Wałęga
• 2004–2007 r. ppłk dypl. Adam Stępień
• 2007–2011 r. ppłk dypl. Leon Stanoch
• 2011–2015 r. ppłk Daniel Różański
• 2015–2017 r. ppłk Artur Wiatrowski
• 2017–2020 r. ppłk Jarosław Kowalski
• 2020 - 2021 r. ppłk Piotr Ciapka
• od 2021r. - ppłk Dariusz Dziuba^[6]

Zobacz też

• Daniel Różyński

Przypisy

Bibliografia

• Hubert Marcin Królikowski: 6 Pomorska Dywizja Powietrznodesantowa. Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Ajaks”, 1997. ISBN 83-87103-19-5.