16 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej

16 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej

Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	1951
Rozformowanie	1963
Dowódcy
Pierwszy	płk Kazimierz Witkowski
Ostatni	płk Jerzy Białas
Organizacja
Numer	JW 2138[1]
Dyslokacja	Koszalin
Rodzaj wojsk	Wojska obrony przeciwlotniczej

16 Dywizja Artylerii Przeciwlotniczej (16 DAPlot.) – związek taktyczny artylerii przeciwlotniczej Sił Zbrojnych PRL.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Formowanie dowództwa dywizji rozpoczęto w 1951 roku w Koszalinie na terenie OW II. Poszczególne oddziały tworzono na bazie 88 pułku artylerii OPL wyłączonego ze składu wojsk OPL i przeformowanego na pułk artylerii przeciwlotniczej.

Na podstawie Rozkazu MON nr 0126/Org z 3 września 1963 oraz Zarządzenia szefa SG WP nr 0133/Org z 13 września 1963 rozformowano dowództwo 16 Dywizji Artylerii Przeciwlotniczej.

Struktura organizacyjna w latach 1951–1955

dowództwo dywizji – Koszalin^[2]

• 65 pułk artylerii przeciwlotniczej – Gdańsk
• 82 pułk artylerii przeciwlotniczej – Rogowo
• 88 pułk artylerii przeciwlotniczej – Koszalin
• 95 pułk artylerii przeciwlotniczej – Rogowo

W styczniu 1956 ze składu 16 DAPlot wyłączony został 65 paplot i podporządkowany dowódcy okręgu^[3].

Dowódcy dywizji

• 1951-53 – płk Kazimierz Witkowski
• 1953-55 – ppłk Kazimierz Pundyk
• 1955-56 – ppłk Tadeusz Obroniecki
• 1956-59 – ppłk Wiktor Śmiszniewicz
• 1959-62 – płk Stanisław Rozwadowski
• 1962-63 - płk Jerzy Białas

Przypisy

Bibliografia

• Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
• Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek. Materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. Praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
• Marian Kopczewski: Obrona Przeciwlotnicza Wojska Polskiego w latach 1919-1994. Koszalin: Wydawnictwo naukowe WSOWOPlot, 1994, s. 210. ISBN 83-901489-0-0.