17 Dywizja Piechoty (LWP)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1945 |
Rozformowanie | 1946 |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Aleksander Sadowski |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
17 Dywizja Piechoty (17 DP) – związek taktyczny piechoty ludowego Wojska Polskiego.
Historia dywizji
Dywizja została sformowana w sierpniu 1945 roku na bazie 2 zapasowego pułku piechoty według etatów pokojowych o stanie osobowym 6200 żołnierzy [1]. Całością sił stacjonowała w garnizonie Kraków. Weszła w skład Krakowskiego Okręgu Wojskowego. W 1946 roku dywizja została rozformowana[2] [3]. W okresie od 31 lipca 1945 roku do lutego 1946 roku dywizją dowodził pułkownik Aleksander Sadowski.
Skład organizacyjny
Nazwa jednostki | Numer poczty polowej |
---|---|
Dowództwo 17 Dywizji Piechoty | 83520 |
52 pułk piechoty | 57032 |
56 pułk piechoty | 83855 |
61 pułk piechoty | 83754 |
42 pułk artylerii | 56861 |
14 samodzielny batalion łączności | 56901 |
49 samodzielny batalion saperów | 57003 |
22 samodzielny dywizjon artylerii zmotoryzowanej | 56864 |
Oddział Informacji 17 Dywizji Piechoty | 84005 |
Przypisy
- ↑ Rozkaz organizacyjny ND WP nr 00156/Org. z 29 czerwca 1945
- ↑ Kajetanowicz 2005 ↓, s. 39.
- ↑ Rozkaz organizacyjny ND WP nr 0343/Org. z 27 grudnia 1945
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- M. Szczurowski – "Słownik biograficzny wyższych dowódców LWP", s. 122-124.
Media użyte na tej stronie
LWP - barwy broni na kołnierze kurtek obowiązujące od stycznia 1945 - piechota
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).