17 Regiment Pieszy Koronny

17 Regiment Pieszy
	Historia
Państwo	I Rzeczpospolita
Sformowanie	1794
	Dowódcy
Pierwszy	płk Rottenburg
Ostatni	płk Grzegorz Komarnicki
	Działania zbrojne
	Powstanie kościuszkowskie
	Organizacja
Dyslokacja	Warszawa
Podległość	Dywizja Nadnarwiańska

17 Regiment Pieszy Koronny – oddział piechoty armii koronnej wojska I Rzeczypospolitej.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Po wybuchu powstania kościuszkowskiego W 1794 roku podjęto decyzję, że regularne wojsko powstania tworzone będzie na podstawie nie zrealizowanego etatu z 1792 roku. 17 regiment pieszy Koronny został sformowany w kwietniu 1794 z ochotników tzw. legionu Księstwa Mazowieckiego^[3]^[a] i otrzymał nr 17^[1]. Korpus oficerski zasilili oficerowie rozwiązanego 2 batalionu lekkiej piechoty^[4]. W maju liczył zaledwie 250 żołnierzy^[2]. Ze względu na brak funduszy, regiment do końca powstania nie uzyskał pełnego stanu. Jego liczebność nie przekroczyła ok. 600 oﬁcerów i żołnierzy^[2].

Liczebność regimentu w marcu 1794 roku wynosiła 254^[5], a we wrześniu 572 żołnierzy^[5].

Działania regimentu

W maju regiment skierowany został w widły Narwi i Wisły pod Zegrze. Obsadził tu odcinek Narwi od Wisły do Dębego, a później do Serocka. Znajdował się w komendzie bryg. Piotra Jaźwińskiego. Jego zadaniem było, działając w składzie dywizji nadnarwiańskiej, osłaniać północno-wschodnie i wschodnie zaplecze Warszawy oraz komunikację z Litwą^[2]. Latem 1794 roku regiment wspierany przez pospolite ruszenie ziemi warszawskiej stoczył szereg drobnych potyczek z wojskami pruskimi. Po klęsce maciejowickiej Dywizja Nadnarwiańska została odcięta od Warszawy i zaatakowana od tyłu przez rosyjskie wojska gen. Ottona Derfeldena, a następnie rozbrojona przez Prusaków^[6].

Żołnierze regimentu

Komendanci:

płk Franciszek Rottenburg^[3]^[b]
płk Grzegorz Komarnicki^[1]

Uwagi

↑ Jerzy Majka podaje, że: 5 maja 1794 roku tworzony w Warszawie kawaleryjski Legion Mazowiecki przemianowany został na regiment 17 pieszy koronny ^[2].
↑ Franciszek Rottenburg był z pochodzenia Niemcem. W lipcu 1794 roku zdezerterował i przeszedł na stronę pruską^[2].

Przypisy

↑ ^a ^b ^c Gembarzewski 1925 ↓, s. 31.
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Majka 1992 ↓, s. 3.
↑ ^a ^b Wimmer 1978 ↓, s. 368.
↑ Machynia i Srzednicki 1998 ↓, s. 405.
↑ ^a ^b Ratajczyk i Teodorczyk 1987 ↓, s. 97.
↑ Majka 1992 ↓, s. 4.

Bibliografia

Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki: Oficerowie Rzeczypospolitej Obojga Narodów 1717-1794. T.1: Oficerowie wojska koronnego, cz.1: Piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1998. ISBN 83-7188-186-X.
Jerzy Majka: Zarys historii wojennej pułków polskich w kampanii wrześniowej. 17 pułk piechoty. Pruszków: Oficyna Wydawnicza Ajaks, 1992. ISBN 83-85621-21-0.
Leonard Ratajczyk, Jerzy Teodorczyk: Wojsko powstania kościuszkowskiego w oczach współczesnych malarzy. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1987. ISBN 83-11-07090-3.
Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.

[4] Jerzy Majka podaje, że: 5 maja 1794 roku tworzony w Warszawie kawaleryjski Legion Mazowiecki przemianowany został na regiment 17 pieszy koronny ^[2].

[8] Franciszek Rottenburg był z pochodzenia Niemcem. W lipcu 1794 roku zdezerterował i przeszedł na stronę pruską^[2].

[CITEREFGembarzewski192531-1] Gembarzewski 1925 ↓, s. 31.

[CITEREFMajka19923-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Majka 1992 ↓, s. 3.

[CITEREFWimmer1978368-3] Wimmer 1978 ↓, s. 368.

[CITEREFMachyniaSrzednicki1998405-5] Machynia i Srzednicki 1998 ↓, s. 405.

[CITEREFRatajczykTeodorczyk198797-6] Ratajczyk i Teodorczyk 1987 ↓, s. 97.

[CITEREFMajka19924-7] Majka 1992 ↓, s. 4.

[1]

[2]

[3]

[a]

[4]

[5]

[6]

[b]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne