18 Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1962 |
Rozformowanie | 1992 |
Patron | gen. dyw. Franciszek Jóźwiak |
Tradycje | |
Kontynuacja | 18 Pułk Rakiet |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Czesław Dęga |
Ostatni | płk Tadeusz Żuchowski |
Organizacja | |
Numer | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
18 Brygada Artylerii im. gen. dyw. Franciszka Jóźwiaka (18 BA) / 18 Armijna Brygada Rakiet Operacyjno-Taktycznych[a] (18 ABROT) – związek taktyczny Wojsk Rakietowych Sił Zbrojnych PRL.
Historia
Brygada sformowana została w lutym 1962, w garnizonie Bolesławiec, jako 18 Brygada Artylerii (w celu utrzymania w tajemnicy rzeczywistego charakteru jednostki). Brygada uzbrojona w zestawy rakietowe R-170 stanowiła główny środek uderzeniowy 2 Armii Ogólnowojskowej formowanej na wypadek wojny na bazie Śląskiego Okręgu Wojskowego[3]. W 1963 r. brygada wzięła udział w szkoleniu na poligonie rakietowym w ZSRR, gdzie po raz pierwszy dokonano odpalenia rakiet klasy ziemia-ziemia. W 1992 brygadę przeformowano w 18 Pułk Rakiet.
Brygada w okresie wojny mogła niszczyć uderzeniami rakietowo – jądrowymi i chemicznymi cele znajdujące się w przewidywanym pasie natarcia armii. Głowice jądrowe i chemiczne miały pochodzić ze składów Armii Radzieckiej.
Skład organizacyjny i uzbrojenie
dowództwo i sztab
- dwa dywizjony artylerii (9 i 13 da)[b]
- bateria dowodzenia
- 3 x baterie startowe (1 wyrzutnia w każdej baterii)
- pluton obsługi technicznej
- sekcja gospodarcza
- sekcja remontu pojazdów
- bateria dowodzenia
- bateria techniczna
- bateria transportowo-gospodarcza
- kompania maszyn inżynieryjnych
- pluton obrony przeciwchemicznej
- warsztaty remontowe
- kompania saperów
- klucz śmigłowców
Uzbrojenie brygady w latach 60. stanowiło 6 wyrzutni rakietowych 9K51 (R-170) na podwoziu działa samobieżnego ISU-152, które mogły odpalać rakiety R-11M z głowicą jądrową o mocy 20 lub 40 kT. (oznaczenie NATO – Scud)
W latach 70. wprowadzono na uzbrojenie nowe wyrzutnie rakietowe typu 9K72 Elbrus (R-300) na podwoziu samochodu ciężarowego MAZ-543P, które mogły odpalać rakiety R-14 z głowicą jądrową o mocy 20, 40 lub 100 kT. (oznaczenie NATO – Scud B)
Dowódcy
Żuralski, Historia 9 dywizjonu 18 Brygady Artylerii,Bolesławiec 1994, s.44
- mjr Fryderyk Lwowski (p.o. do 14.05.1962
- płk Antoni Stocki (p.o.) do 14.07.1962
- płk / gen. bryg. Czesław Dęga do 08.05.1964
- płk Walenty Romanowski do 13.10.1972
- płk Antoni Skibiński do 20.10.1975
- płk Józef Grudzień p.o. 18.08.1976
- płk Janusz Łuczyk do 31.08.1979
- płk Józef Grudzień do 23.09. 1979
- płk Leon Moszczyński (p.o.) do 21.01.1980
- płk Jan Bieniek (p.o.) do 21.09.1980
- płk Kazimierz Klimek do 22.12.1984
- płk Jerzy Wolny do 18.02.1989
- płk Tadeusz Żuchowski do 31.12.1992
Uwagi
Przypisy
- ↑ Spis zespołów archiwalnych Archiwum Wojskowego w Oleśnicy
- ↑ Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. s. 157.
- ↑ Puchała 2013 ↓, s. 284.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie Wojska Lądowe w latach 1945 -1960. Toruń 2004
- Paweł Piotrowski: Śląski Okręg Wojskowy. Przekształcenia organizacyjne 1945 -1956. Warszawa 2003.
- Michał Trubas: 2 Pomorska Brygada Artylerii, Warszawa 2005.
- Franciszek Puchała: Budowa potencjału bojowego Wojska polskiego 1945-1990. Obszary szpiegowskich działań. Warszawa: Fundacja "Historia i Kultura", 2013. ISBN 978-83-11-12800-2.
- Michał Trubas. Wojska „jednorazowego użytku”. „Przegląd Historyczno-Wojskowy”. 2/2011. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona. ISSN 1640-6281.