1904 w polityce
◄◄ | 1899 | 1900 | 1901 | 1902 | 1903 |
1904 |
1905 | 1906 | 1907 | 1908 | 1909 | ►► |
Portal Polityka |
Wydarzenia polityczne w 1904 roku.
Styczeń
- 26 stycznia — urodził się Seán MacBride, irlandzki polityk, minister spraw zagranicznych Republiki Irlandii, przewodniczący Amnesty International, laureat Pokojowej Nagrody Nobla i Międzynarodowej Leninowskiej Nagrody Pokoju[1].
Luty
- 8 lutego – flota japońska zaatakowała rosyjskie okręty stacjonujące w Port Artur[2].
- 10 lutego – Japonia oficjalnie wypowiedziała wojnę Rosji[3].
- 22 lutego — urodził się Franz Kutschera, funkcjonariusz nazistowski, SS-Brigadeführer, inicjator wielu zbrodni wojennych[4].
Marzec
- 4 marca:
- zmarł Joseph William Trutch, kanadyjski inżynier i polityk[5].
- urodził się Luis Carrero Blanco, hiszpański polityk[6].
- 7 marca – zmarł Augustus Loftus, brytyjski dyplomata[7].
- 14 marca – w Petersburgu podpisano wielostronne porozumienie o wspólnej walce z ruchem anarchistycznym. Umowę podpisali: Austro-Węgry, Bułgaria, Dania, Niemcy, Norwegia, Rosja, Rumunia, Serbia, Szwecja i Turcja. Porozumienie przewidiwało wymianę informacji na temat anarchistów oraz międzynarodową współpracę w ich zwalczaniu[8].
- 17 marca – zmarł Gideon Curtis Moody, amerykański polityk[9].
Kwiecień
- 8 kwietnia – Francja i Wielka Brytania zawarły entente cordiale (porozumienie serdeczne)[10].
- 26 kwietnia – zmarł John Kissig Cowen, amerykański polityk[11].
Maj
- 1 maja – Japonia wkroczyła do Mandżurii.
- 14 maja – zmarł Karol Gustaw Manitius, superintendent generalny (biskup krajowy) Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego[12].
Czerwiec
- 6 czerwca – urodził się Heinrich von Brentano, minister spraw zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec[13].
- 15 czerwca – w Warszawie odbyły się demonstracje przeciwko rządom cara i powoływaniu do wojska polskiej młodzieży[8].
- 16 czerwca – fiński nacjonalista Eugen Schauman zabił generała-gubernatora autonomicznego Wielkiego Księstwa Finlandii Nikołaja Bobrikowa[8].
Lipiec
- 11 lipca – Juliusz Leo został prezydentem Krakowa[14].
- 14 lipca – zmarł Paul Kruger, prezydent Republiki Południowoafrykańskiej[15].
- 17 lipca – zmarł Wilhelm Marr, niemiecki anarchista[16].
- 28 lipca – w Moskwie w zamachu bombowym przeprowadzonym przez eserowców zginął minister spraw wewnętrznych Rosji Wiaczesław Plehwe[8].
Sierpień
- 10 sierpnia – władzę pruskie wydały tzw. ustawę osadniczą, na mocy której wymagana była zgoda na budowę nowego domu i zabudowy gospodarczej. Ustawa miała za zadanie zmusić Polaków do pozbywania się gruntów na rzecz Niemców. Przeciwko ustawie wystąpił Michał Drzymała, który na znak protestu zamieszkał w wozie cyrkowym[8].
- 14 sierpnia – Ismael Montes został prezydentem Boliwii[17].
- 14–20 sierpnia – w Amsterdamie odbył się VI Kongres II Międzynarodówki[8].
- Niemcy zdusiły powstanie plemienia Hererów w południowej Afryce, zwyciążając w bitwie pod Waterbergiem[18].
Wrzesień
- Japonia zwycięsko zakończyła zbrojny konflikt w Mandżurii.
Październik
- 1 października – zmarł William Vernon Harcourt, brytyjski prawnik i polityk[19].
- 4 października – Holandia i Portugalia podpisały porozumienie w sprawie granicy na wyspie Timor[8].
- 7 października – Francja i Hiszpania podpisały umowę w sprawie Maroka. Hiszpania uzyskała zwierzchność nad okręgiem Rif, a Francja objęła kontrolą pozostałą część kraju (formalnie Maroko zachowało niezależność)[8].
- 15 października – rządy Austro-Węgier i Rosji wydały oświadczenie o „wzajemnej neutralności w razie niesprowokowanej wojny”[8].
- Pokojową Nagrodę Nobla otrzymał Instytut Prawa Międzynarodowego[8].
Listopad
- 8 listopada – Theodore Roosevelt wygrał wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych[20].
- 28 listopada – urodził się James Eastland, amerykański polityk[21].
Grudzień
- 6 grudnia – wskutek blokady Wenezueli przez floty Niemiec, Wielkiej Brytanii i Włoch prezydent USA Theodore Roosevelt uzupełnił doktrynę Monroe'a, odmawiając państwom europejskim prawa do mieszania się w sprawy Ameryki Łacińskiej.
Przypisy
- ↑ Seán MacBride - Biographical. nobelprize.org. [dostęp 2017-12-14]. (ang.).
- ↑ Lushun - Zapytaj.onet.pl, portalwiedzy.onet.pl [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-05] (pol.).
- ↑ The Russo-Japanese War Research Society, www.russojapanesewar.com [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2016-08-17] .
- ↑ Kutschera Franz, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-12-15] .
- ↑ Trutch, Sir Joseph William. biographi.ca. [dostęp 2017-12-13]. (ang.).
- ↑ Laura Lara Martinez: Carrero Blanco, escritor: bases ideologicas del del pensamento del almiranteNTE .. ifc.dpz.es. [dostęp 2017-12-13]. (hiszp.).
- ↑ Loftus, Lord Augustus William Frederick Spencer (1817–1904). adb.anu.edu.au. [dostęp 2017-12-14]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i j Oxford Wielka Encyklopedia Świata. T. 20. Poznań: Oxford Educational, 2006, s. 23, 25. ISBN 83-7425-500-5.
- ↑ Moody, Gideon Curtis, (1832-1904). bioguide.congress.gov. [dostęp 2017-12-13]. (ang.).
- ↑ entente cordiale, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-12-13] .
- ↑ Cowen, John Kissig, (1844-1904). bioguide.congress.gov. [dostęp 2017-12-14]. (ang.).
- ↑ Ks. Karol Gustaw Manitius. absta.pl. [dostęp 2017-11-25]. (pol.).
- ↑ Heinrich von Brentano, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-12-14] (ang.).
- ↑ Juliusz Leo wreszcie doczeka się pomnika. dziennikpolski24.pl. [dostęp 2017-12-13]. (pol.).
- ↑ Paul Kruger, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-12-13] (ang.).
- ↑ Wilhelm Marr (1819-1904). jewishvirtuallibrary.org. [dostęp 2017-12-13]. (ang.).
- ↑ Montes, Ismael. encyclopedia.com. [dostęp 2018-02-24]. (ang.).
- ↑ Historia Namibii | Farma myśliwska & dom gościnny Namibia, www.polowanienamibia.com:80 [dostęp 2017-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2014-07-27] (pol.).
- ↑ Sir William George Granville Harcourt. web.archive.org. [dostęp 2017-12-13]. (ang.).
- ↑ Theodore Roosevelt Re-Elected President of the United States. historytoday.com. [dostęp 2017-12-13]. (ang.).
- ↑ Eastland, James Oliver, (1904-1986). bioguide.congress.gov. [dostęp 2017-12-14]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
PKruger 1898 VA0952.jpg
State President Paul Kruger of the South African Republic at his fourth inaguration in 1898
State President Paul Kruger of the South African Republic at his fourth inaguration in 1898
MMŁ, fotografia portret., „E. Pippeel”, I-4942-AWERS.jpg
Fotografia wykonana w atelier zakładu fotograficznego "Ed. Pippeel" w Łodzi, przedstawia księdza proboszcza Karola Gustawa Manitiusa. Duchowny ubrany jest w czarną togę, białę befkę, poniżej krzyż na łańcuchu. Karol Gustawa Manitiusa (ur. 28 września 1823 w Płocku - zm. 14 maja 1904 w Warszawie) duchowny ewangelicki, superintendent generalnego (biskupa krajowego) Kościoła Ewangelicko-Augsburskiego. Ukończył gimnazjum w Płocku, następnie podjął studia teologiczne na uniwersytecie w Dorpacie. Od 1846 roku pracował jako wikariusz w Kaliszu, był administratorem w Kleszczowie (lata 1847-48) i Przasnyszu (1849-1853), wreszcie w 1853 roku objął parafię św. Trójcy w Łodzi. Wprowadzał nabożeństwa w języku polskim i reprezentował otwartą polską postawę narodową (odprawił nabożeństwo za pięciu poległych demonstrantów w Warszawie, wziął udział w manifestacyjnym pogrzebie arcybiskupa Antoniego Melchiora Fijałkowskiego i zaprzeczał głoszonym przez władze rosyjskie poglądom, iż ewangelicy są wyłącznie Niemcami. Wszystko to sprawiło, że proboszcz został przez władze carskie pozbawiony urzędu w Łodzi i przeniesiony do Łomży w 1865 roku. Dwa lata później powołano go na stanowisko II proboszcza do Warszawy, następnie na I proboszcza (1875 rok), superintendenta diecezji warszawskiej (1878 rok), wreszcie superintendenta generalnego w Królestwie Polskim (1895 rok). Karl Gustaw Manitius uczestniczył w pracach przy tłumaczeniu Nowego Testamentu, powołał komitet do opracowania nowego śpiewnika, dwukrotnie przetłumaczył z niemieckiego agendę kościelną, był założycielem misji ewangelickiej Polonia w Afryce. Edward Pippeel swój zakład fotograficzny "Moderne Photographie” założył w 1897 roku w parterowym domu tkackim rodziców przy ulicy Nawrot 24. W 1915 roku przekazał zakład bratu Alfredowi, który go przeniósł pod adres Nawrot 2. Bracia Peppel prowadzili od 1899 roku pierwszy w Łodzi skład przyborów fotograficznych oraz stali się organizatorami ruchu fotografów-amatorów. Wśród łodzian niemieckiego pochodzenia popularne było powiedzenie – tłumacząc na polski – „Idź do Pippla i daj się wypchać”, które wzięło się od poprawiania przez Edwarda sylwetek portretowanych osób poprzez umieszczanie pod ubraniem poduszek. Na rewersie odręczne adnotacje dotyczące sfotografowanego.