194 Batalion WOP

194 Batalion WOP
Historia
Państwo Polska
Sformowanie1 stycznia 1951
Rozformowanie1952 (przemianowany)
Tradycje
Rodowód11 batalion OP
Kontynuacja221 batalion WOP
Organizacja
DyslokacjaKowale Oleckie
FormacjaWojska Ochrony Pogranicza
Podległość19 Brygada WOP

194 Batalion Wojsk Ochrony Pogranicza – samodzielny pododdział Wojsk Ochrony Pogranicza.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Na podstawie rozkazu MBP nr 043/org z 3 czerwca 1950 roku, na bazie 7 Brygady Ochrony Pogranicza, sformowano 19 Brygadę Wojsk Pogranicza, a 1 stycznia 1951 roku 11 batalion Ochrony Pogranicza przemianowano na 194 batalion WOP[1]. W 1952 roku 194 batalion przeniesiono z Kowal Oleckich do Gołdapi i przekazano go 22 Brygadzie WOP jako 221 batalion WOP[2].

W 1954 batalion ten powrócił w podporządkowanie 19 Brygady WOP w Ketrzynie[a].

Uwagi

  1. Rozkaz MBP nr 012/org. z 31.08.1954 roku Jackiewicz 1998 ↓, s. 85.

Przypisy

Bibliografia

  • Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
  • Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza: (1945-1991): krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).