1992 w polityce
◄◄ | 1987 | 1988 | 1989 | 1990 | 1991 |
1992 |
1993 | 1994 | 1995 | 1996 | 1997 | ►► |
Portal Polityka |
Wydarzenia polityczne w 1992 roku.
Styczeń
- 6 stycznia – prezydent Gruzji Zwiad Gamsachurdia zbiegł do Armenii[1].
- 15 stycznia – państwa Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej uznały niepodległość Słowenii i Chorwacji. Minister spraw zagranicznych Serbii Vlaislav Janović określił tę decyzję jako „niebezpieczny precedens”[1].
- 24 stycznia – Tadeusz Zieliński został następcą Ewy Łętowskiej jako rzecznik praw obywatelskich[2].
Luty
- 14 lutego – Lech Kaczyński został prezesem NIK[3].
Marzec
- 1 marca – podczas uroczystości weselnej w Sarajewie doszło do incydentu, który doprowadził do rozpoczęcia konfliktu zbrojnego w Bośni i Hercegowinie[1].
- 5 marca – Hanna Gronkiewicz-Waltz została prezesem NBP[4].
- 9 marca – zmarł Menachem Begin, premier Izraela i laureat pokojowej Nagrody Nobla[5].
- 10 marca – Rada Wojskowa powołała tymczasowy parlament Gruzji – Radę Państwa. Jej przewodniczącym został Eduard Szewardnadze[1].
Kwiecień
- 16 kwietnia – w Afganistanie mudżahedinowie obalili prezydenta Mohammada Nadżibullaha. Funkcję prezydenta objął Burhanuddin Rabbani[1].
- 27 kwietnia – jugosłowiański parlament proklamował Federalną Republikę Jugosławii[1].
Maj
- 2 maja – przedstawiciele 19 państw Europy Zachodniej (członków EWG i EFTA) zawarli w Porto układ o utworzeniu Europejskiego Obszaru Gospodarczego[1].
- 28 maja – w sejmie zapadła decyzja, która uprawniła ministra spraw wewnętrznych Antoniego Macierewicza do ujawnienia informacji na temat współpracy z Urzędem Bezpieczeństwa i Służbami Bezpieczeństwa osób, które pełniły najwyższe funkcje państwowe. Wybuchła „wojna na teczki”[1].
Czerwiec
- 5 czerwca – sejm odwołał rząd Jana Olszewskiego. Nowym premierem został Waldemar Pawlak[1].
Lipiec
- 10–11 lipca – sejm powołał Hannę Suchocką na urząd premiera i zatwierdził nowy rząd pod jej przewodnictwem[6].
Wrzesień
- W nocy z 31 sierpnia na 1 września – w wyniku napadu bandyckiego zginął Piotr Jaroszewicz, były premier[7].
Październik
- 8 października – zmarł Willy Brandt, kanclerz RFN i laureat pokojowej Nagrody Nobla[8].
- 9 października – w Londynie zmarł Jędrzej Giertych, polityk prawicowy, ojciec Macieja i dziadek Romana[9].
Listopad
- 3 listopada – wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych wygrał Bill Clinton. Wiceprezydentem został Al Gore[1].
- 7 listopada – zmarł Alexander Dubček, polityk czechosłowacki, współtwórca Praskiej Wiosny[10].
- 25 listopada – w Zgromadzeniu Federalnym Czesko-Słowackiej Republiki Federacyjnej przegłosowano podział Czechosłowacji na dwa państwa[1].
Grudzień
- 10 grudnia – Pokojową Nagrodę Nobla otrzymała Rigoberta Menchú Tum[1].
- 14 grudnia – zmarł Josef Fischer, izraelski polityk[11].
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h i j k l Oxford Wielka Encyklopedia Świata. T. 20. Poznań: Oxford Educational, 2006, s. 375, 377. ISBN 83-7425-500-5.
- ↑ Prof. dr hab. Tadeusz Zieliński - RPO II kadencji. rpo.gov.pl. [dostęp 2017-11-12]. (pol.).
- ↑ Kaczyński Lech, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-12] .
- ↑ Hanna Gronkiewicz-Waltz - Najnowsze informacje. wiadomosci.wp.pl. [dostęp 2017-11-12]. (pol.).
- ↑ Menachem Begin, [w:] Encyclopædia Britannica [online] [dostęp 2017-11-10] (ang.).
- ↑ Suchocka Hanna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-12] .
- ↑ Jaroszewicz Piotr, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-12] .
- ↑ Brandt Willy, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-12] .
- ↑ Giertych Jędrzej, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-12] .
- ↑ Dubček Alexander, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2017-11-12] .
- ↑ Yosef Fischer. knesset.gov.il. [dostęp 2017-11-12]. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Menachem Begin 2.jpg
Israeli Prime Minister Menachem Begin.
Location: ANDREWS AIR FORCE BASE, MARYLAND (MD) UNITED STATES OF AMERICA (USA)
Bundesarchiv B 145 Bild-F057884-0009, Willy Brandt.jpg
(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F057884-0009 / Engelbert Reineke / CC-BY-SA 3.0
(c) Bundesarchiv, B 145 Bild-F057884-0009 / Engelbert Reineke / CC-BY-SA 3.0
Dla celów dokumentacyjnych Niemieckie Archiwum Federalne często zachowywało oryginalny opis fotografii, który może być błędny, tendencyjny, przestarzały bądź politycznie skrajny.
Porträt Willy Brandt, Bundeskanzler 1969–1974, im Jahr 1980.