19 Kętrzyński Oddział WOP
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1957 |
| Rozformowanie | 1976 |
| Nazwa wyróżniająca | Kętrzyński |
| Tradycje | |
| Rodowód | |
| Organizacja | |
| Numer | JW 1491 |
| Dyslokacja | Kętrzyn ul. Sikorskiego 78 (102) |
| Formacja | |
| Podległość | Dowództwu WOP |
19 Kętrzyński Oddział WOP – jeden z oddziałów w strukturze organizacyjnej Wojsk Ochrony Pogranicza.
Formowanie i zmiany organizacyjne
W 1957 roku na bazie Grupy Manewrowej i Samodzielnego Oddziału Zwiadowczego sformowano 19 Oddział WOP[a]. Sztab i sekcję polityczną sformowano w oddziale dopiero w 1958 roku[b]. W 1959 roku 19 Oddziałowi nadano nazwę: 19 Kętrzyński Oddział WOP[c]. W 1961 roku dowództwo posiadało kryptonim Odwaga.
Do 1.12. 1968 roku przeformowano 19 Kętrzyński Oddział WOP z etatu 354/23 na etat 33/13 o stanie osobowym 363 wojskowych i 10 pracowników cywilnych[d].
Struktura organizacyjna
- dowództwo, sztab i pododdziały dowodzenia
- dwie kompanie piechoty
- placówki WOP:
- do 1959 Ołownik, Szczurkowo, Gronowo, Gołdap
- po 1959 Braniewo, Bartoszyce, Węgorzewo, Gołdap
- graniczna placówka kontrolna (GPK): Braniewo (drogowa), Bartoszyce (kolejowa) i Skadnawa (kolejowa)
1 stycznia 1960 roku 19 Kętrzyńskiemu Oddziałowi WOP podlegały:
- 1 placówka WOP Gołdap
- 2 placówka WOP Żabin
- 3 placówka WOP Rudziszki (potem Węgorzewo)
- 4 placówka WOP Szczurkowo (potem Bartoszyce)
- 5 placówka WOP Świątki Iławieckie(potem Górowo)
- 6 placówka WOP Braniewo
Struktura oddziału i numeracja placówek na dzień 1.01.1964 roku.
- 1 placówka WOP Banie Mazurskie
- 2 placówka WOP Węgorzewo
- 3 placówka WOP Bartoszyce
- przejście graniczne ruchu uproszczonego Barciany
- 4 placówka WOP Górowo Iławieckie
- przejście graniczne ruchu uproszczonego Bartoszyce
- 5 placówka WOP Braniewo
- przejście graniczne ruchu uproszczonego Braniewo
Struktura oddziału i numeracja placówek w 1968 roku.
- 1 placówka WOP Gołdap typu I
- przejście graniczne ruchu uproszczonego Gołdap
- 2 placówka WOP Banie Mazurskie typu II
- 3 placówka WOP Węgorzewo typu II
- 4 placówka WOP Barciany typu I
- przejście graniczne ruchu uproszczonego Barciany
- 5 placówka WOP Bartoszyce typu I
- przejście graniczne ruchu uproszczonego Bartoszyce
- 6 placówka WOP Górowo Iłowieckie typu II
- 7 placówka WOP Braniewo typu I
- przejście graniczne ruchu uproszczonego Braniewo
Sztandar oddziału
W 1964 roku społeczeństwo Warmii i Mazur ufundowało oddziałowi sztandar. Wręczenia dokonał 7.06.1964 roku gen. bryg. Józef Waluk[1].
Dowódcy oddziału
- ppłk Wacław Kurowski
- ppłk Edward Rataj
- płk Zbigniew Furgała
- ppłk Edward Rataj
- ppłk Edward Pietraszkiewicz
- ppłk Zbigniew Twaróg
Uwagi
- ↑ Zarządzenie DWW nr 07/WW z 24.04.1957 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 87
- ↑ zarządzenie DWW nr 07/WW z 28.03.1958 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 87
- ↑ zarządzenie MSW nr 203/59/WW z 27.11.1959 → Jackiewicz 1998 ↓, s. 87
- ↑ Zarządzenie szefa Wojsk Ochrony Pogranicza nr 043/WOP z 5.09.1968 roku
Przypisy
- ↑ Jackiewicz 1998 ↓, s. 87.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Zarys historii Wojsk Ochrony Pogranicza 1945-1985. Warszawa: Wojskowa drukarnia w Łodzi, 1985.
- Zenon Jackiewicz: Wojska Ochrony Pogranicza (1945-1991). Krótki informator historyczny. Kętrzyn: Centrum Szkolenia Straży Granicznej, 1998. ISBN 83-909304-3-9.
- Jan Ławski: Ochrona granic Polski Ludowej 1945-1948. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowe, 1974.
- Jerzy Prochwicz: Wojska Ochrony Pogranicza 1945-1965. Piotrków Trybunalski: Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, 2011. ISBN 978-83-7726-027-2.
Media użyte na tej stronie
Korpusówka służby granicznej1.png
Własna praca Kwz
Własna praca Kwz
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).