1 Armia (ZSRR)
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 28 czerwca 1938 |
Rozformowanie | 1959 |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Ostatni | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa (Dalekowschodnia ofensywa radziecka) | |
Organizacja | |
Dyslokacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe |
Formacja | |
Podległość | Nadmorski Okręg Wojskowy |
Skład | trzy do dziewięciu dywizji |
Odznaczenia | |
![]() |
1 Armia odznaczona Orderem Czerwonego Sztandaru (ros. 1-я Краснознаменная армия) – związek operacyjny Armii Czerwonej, następnie Armii Radzieckiej.
Formowanie, zmiany organizacyjne i walki
Sformowana w lipcu 1938 w składzie Frontu Dalekowschodniego rozkazem Ludowego Komisariatu Obrony nr 0107 z 28 czerwca 1938 na bazie Nadmorskiej Grupy Wojsk jako 1 Nadmorska Armia. Rozkazem Ludowego Komisariatu Obrony nr 0040 z 4 września 1938, po rozformowaniu Frontu, przeformowana w 1 Samodzielną Armię, a rozkazem Ludowego Komisariatu Obrony nr 188 z 5 lipca 1940 w związku z ponownym utworzeniem Frontu Dalekowschodniego wkluczona w jego skład jako 1 Armia odznaczoną Orderem Czerwonego Sztandaru[1].
W marcu 1945 została włączona do Nadmorskiej Grupy Wojsk (od 5 sierpnia 1 Front Dalekowschodni) i do 9 sierpnia 1945 osłaniała odcinek długiej dalekowschodniej granicy Związku Radzieckiego. W sierpniu 1945 roku ZSRR wypowiedział wojnę Japonii i wojska radzieckiego 1 Frontu Dalekowschodniego weszły w głąb okupowanej przez Japonię Mandżurii. Stanowiło to część radzieckiej inwazji na Mandżurię, dowodzonej przez marszałka Związku Radzieckiego Aleksandra Wasilewskiego. Rejon, przez który miała nacierać 1 Armia, był górzysty, pocięty lasami (tajga). Siły armii na początku ofensywy składały się z 26. i 59. Korpusu Strzeleckiego, sześciu dywizji strzeleckich, trzech brygad pancernych (75., 77. i 257.), trzech pułków dział samobieżnych, sześciu batalionów dział samobieżnych, jednego pułku czołgów ciężkich/dział samobieżnych, pięciu brygad artyleryjskich, Armia posiadała 410 czołgów lub dział samobieżnych oraz 1413 dział lub moździerzy[2]. Natarcie 1 Armii było skierowane na północną część Mandżukuo.
1 Armia została rozwiązana w 1959 roku, gdy stacjonowała w Ussuryjsku jako część Nadmorskiego Okręgu Wojskowego[3]. Armię odznaczono Orderem Czerwonego Sztandaru.
Obsada personalna dowództwa armii
Dowódcy armii
- komdiw Kuźma Podłas (czerwiec 1938 - grudzień 1938)
- gen. por. Markian Popow (lipiec 1939 - 14 stycznia 1941, rozkaz LKO nr 0145)
- komdiw/komkor/gen. por. (od 1940) Andriej Jeriomienko (14 stycznia 1941, rozkaz LKO nr 0145 – 19 czerwca 1941)
- gen.por. (od 1940) Wasilij Wasiljew (19 czerwca 1941 – październik 1942)
- gen. mjr/od końca października 1943 gen. por. Michaił Sawwuszkin (październik 1942 – czerwiec 1945)
- gen. płk Afanasij Biełoborodow (czerwiec - wrzesień 1945)[4][5].
Członkowie Rady Wojskowej Armii
- komisarz korpuśny (od 1939) Konstantin Zimin (27 marca 1939, rozkaz LKO 0080 - 17 lutego 1941);
- komisarz dywizyjny (od 1939) Andriej Romanienko (17 lutego 1941 - ?).
Szefowie Sztabu Armii
- gen. mjr (od 1940) Gieorgij Szełachow (31 lipca 1939, rozkaz LKO 03389 - ?).
Struktura organizacyjna
22 czerwca 1941
- 26 Korpus Strzelecki – gen. mjr M.G. Dubkow
- 59 Korpus Strzelecki – gen. mjr A.M. Morozow
- 30 Korpus Zmechanizowany
- 8 Dywizja Kawalerii
- 1 Brygada Strzelecka
- 4 Brygada Strzelecka
- 5 Brygada Strzelecka
- 102 Rejon Umocniony
- 50 korpuśny pułk artylerii
- 253 korpuśny pułk artylerii
- 165 pułk artylerii haubic
- 199 pułk artylerii haubic ciężkich
- 549 pułk artylerii haubic ciężkich
- 115 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 129 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 29 batalion saperów
- 3 batalion pociągów pancernych
9 sierpnia 1945
- 26 Korpus Strzelecki – gen. mjr A.W. Skworcow
- 59 Korpus Strzelecki – gen. por. T.K. Kołomijetz
- 32 Dywizja Strzelecka
- 231 Dywizja Strzelecka
- 365 Dywizja Strzelecka
- 6 Rejon Umocniony
- 112 Rejon Umocniony
- 75 Brygada Pancerna
- 77 Brygada Pancerna
- 257 Brygada Pancerna
- 48 pułk czołgów
- 60 Zmotoryzowana Brygada Artylerii Przeciwpancernej
- 335 Gwardyjski pułk artylerii samobieżnej
- 338 Gwardyjski pułk artylerii samobieżnej
- 339 Gwardyjski pułk artylerii samobieżnej
- 213 Brygada Artylerii Korpuśnej
- 216 Brygada Artylerii Korpuśnej
- 217 Brygada Artylerii Korpuśnej
- 52 Brygada Moździerzy
- 33 Gwardyjski pułk artylerii rakietowej
- 54 Gwardyjski pułk artylerii rakietowej
- 33 dywizja artylerii przeciwlotniczej
- 115 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 455 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 721 dywizjon artylerii przeciwlotniczej
- 12 Brygada Inżynieryjna
- 27 Brygada Inżynieryjna
- 19 pułk łączności
Przypisy
- ↑ Командный и начальствующий состав Красной Армии в 1940-1941 гг. Структура и кадры центрального аппарата НКО СССР, военных округов и общевойсковых армий. Документы и материалы. Российский государственный военный архив, Moskwa 2005.
- ↑ David Glantz, Sierpniowa burza: radziecka strategiczna ofensywa w Mandżurii 1945, CGSC (ang.)
- ↑ Feskow i inni, The Soviet Army during the Period of the Cold War, Tomsk, 2004, str. 40.
- ↑ Biografia generała armii Afanasija Pawłantiewicza Biełoborodowa – (Афанасий Павлантьевич Белобородов) (ang.)
- ↑ S. Samodurow: 1-я армия. [w:] "Pamiatʹ" [on-line]. Woroneski Uniwersytet Państwowy, 2020. [dostęp 2021-04-23]. (ros.).
Media użyte na tej stronie
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
this is the flag of the Soviet Union in 1936. It was later replaced by File:Flag of the Soviet Union (1955-1980).svg.
Орден Красного Знамени (СССР)
Army star of the USSR armed forces, here a version of the metallic five-pronged Soviet star, wore by the personnel of the Workers' and Peasants' Red Army (RA), and later Soviet Army (SA), since the 1920s.