1 Brygada Zaporowa
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1944 |
Rozformowanie | 1945 |
Tradycje | |
Kontynuacja | 9 pułk bezpieczeństwa |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Rodzaj wojsk |
1 Samodzielna Brygada Zaporowa – związek taktyczny ludowego Wojska Polskiego.
Sformowana w drugiej połowie 1944 na Ukrainie w okresie od 27 lipca do 23 sierpnia 1944 na wzór sowieckich oddziałów specjalnych, tzw. "zagraditielnych otriadow".
Zadania brygady
Brygada wykonywała dość specyficzne zadania. Czuwała nad porządkiem i bezpieczeństwem na zapleczu jednostek walczących. Przede wszystkim zwalczała wszelkie przejawy dywersji, maruderstwa i dezercji.
Obok tych zadań pododdziały zaporowe pełniły także służbę garnizonową, ochraniając ważniejsze obiekty wojskowe i państwowe.
Skład
Działania
Po sformowaniu skierowano brygadę do Chełma Lubelskiego. Pod koniec września 1944 brygada została przetransportowana do Majdanka, gdzie ochraniała obiekty Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego i siedzibę Sztabu Głównego WP.
W czasie stacjonowania na Lubelszczyźnie wzięła udział w walkach przeciw zbrojnemu podziemiu niepodległościowemu.
W marcu 1945 pododdziały brygady stacjonowały w Warszawie i pełniły służbę garnizonową. Również i w powiecie garwolińskim brała udział w likwidacji zbrojnego podziemia.
Na początku czerwca 1945 przeorganizowano ją na 9 pułk bezpieczeństwa i samodzielny batalion ochrony. Nowo sformowane oddziały podporządkowano Ministerstwu Bezpieczeństwa Publicznego.
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Stanisław Komornicki: Wojsko Polskie: krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej, T. 1, Regularne jednostki ludowego Wojska Polskiego: formowanie, działania bojowe, organizacja, uzbrojenie, metryki jednostek piechoty. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).