1 Dywizja (Księstwo Warszawskie)
| ||
Historia | ||
Państwo | ![]() | |
Sformowanie | 1808 | |
Tradycje | ||
Rodowód | Legia Warszawska | |
Dowódcy | ||
Pierwszy | gen. ks. Józef Poniatowski | |
Działania zbrojne | ||
Druga Wojna Polska | ||
Organizacja | ||
Rodzaj sił zbrojnych | Wojska lądowe |
1 Dywizja – związek taktyczny Księstwa Warszawskiego.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Od 1806 funkcjonowała jako Legia Warszawska. Organizując ją, sformowano sześć batalionów w departamencie warszawskim i dwa w płockim[1].
Barwy Legii to: wyłogi, lampasy, wypustki i guziki żółte z numerem pułku, kołnierz i wyłogi przy rękawach pąsowe[2]
W 1808 roku przeorganizowano Legię i sformowano 1 Dywizję. Jej dowódcą został dotychczasowy dowódca Legii Warszawskiej – gen. Józef Poniatowski.
Struktura organizacyjna w 1808
Po reorganizacji i przesunięciach kadrowych stan dywizji w połowie 1808 roku przedstawiał się następująco[3]:
Dowództwo:
- dowódca dywizji - gen. Józef Poniatowski
- major dywizji[a] - gen. Łukasz Biegański
- szef sztabu - płk Franciszek Paszkowski
- dowódcy brygad: gen. Wincenty Aksamitowski, gen. Stanisław Wojczyński
- adiutant dowódcy - płk Józef Rautenstrauch
- komisarz wojenny - Marcin Molski[4]
- bez przydziału - gen. Kamieniecki
- naczelny urzędnik zdrowia - Onufry Lucey[5]
Oddziały:
- 1 pułk piechoty – dowódca płk Kazimierz Małachowski (1642 żołnierzy)
- 2 pułk piechoty – dowódca płk Stanisław Potocki (1742 żołnierzy)
- 3 pułk piechoty – dowódca płk Edward Żółtowski (1927 żołnierzy)
- 4 pułk piechoty – dowódca płk Feliks Potocki
- 1 pułk strzelców konnych – dowódca płk Konstanty Przebendowski (730 żołnierzy)
- 2 pułk ułanów – dowódca Tadeusz Tyszkiewicz (800 żołnierzy)
- 1 batalion artylerii pieszej - dowódca ppłk Jakub Redel
- 1 kompania artylerii konnej
Uwagi
- ↑ Zastępca dowódcy dywizji
Przypisy
- ↑ Marian Krwawicz, Gabryjel Zych, Wypisy źródłowe... s.68
- ↑ Bgusław Polak: Lance do boju. s. 60.
- ↑ Gabriel Zych: Armia Księstwa Warszawskiego 1807 - 1812. s. 22.
- ↑ Ryszard Morawski: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Generalicja i sztaby. s. 45.
- ↑ Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie: Księstwo Warszawskie 1807-1814. s. 12.
Bibliografia
- Tadeusz Korzon, Bronisław Gembarzewski, Jadwiga Rogowa: Dzieje wojen i wojskowości w Polsce. Poznań: "Kurpisz", 2003. ISBN 83-88841-52-1.
- Bronisław Gembarzewski, Szymon Askenazy: Wojsko Polskie : Księstwo Warszawskie 1807-1814. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-47-5.
- Marian Kukiel: Zarys historii wojskowości w Polsce. London: Puls, 1993. ISBN 0-907587-99-2.
- Ryszard Morawski, Henryk Wielecki: Wojsko Księstwa Warszawskiego. Generalicja i sztaby. Warszawa: Wydawnictwo Belona, 1996. ISBN 83-11-08511-0.
- Jan Wimmer: Historia piechoty polskiej do roku 1864. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978.
- Marian Krwawicz, Gabryjel Zych, Wypisy źródłowe do historii polskiej sztuki wojennej. Polska sztuka wojenna w latach 1796-1815. Zeszyt jedenasty. Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej. Warszawa 1955.
|