1 Dywizja Polowa Luftwaffe

1 Dywizja Polowa Luftwaffe 1 Luftwaffe Feld Division
Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1942 w Królewcu
Rozformowanie	1944
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	piechota (grenadierzy, fizylierzy)
Podległość	Luftwaffe, później OKH
Skład	patrz tekst

1 Dywizja Polowa Luftwaffe (niem. 1 Luftwaffe Feld Division) – utworzona na terenie Niemiec w październiku 1942 z Flieger-Regiment 10. W listopadzie 1943 roku została przemianowana (jak wszystkie dywizje polowe Luftwaffe) na 1 Feld Division (L) i przydzielona do wojsk lądowych.

Dywizja walczyła na froncie wschodnim w ramach Grupy Armii Północ i brała udział w walkach nad jeziorem Ilmen i Nowogrodem Wielkim. W styczniu 1944 została rozbita podczas ofensywy sowieckiej i jej resztki zostały przyłączone do 28 Dywizji Strzelców).

Skład bojowy dywizji (1942)

• I-IV bataliony strzelców polowych
• 1. polowy batalion artylerii Luftwaffe
• 1. polowa kompania cyklistów Luftwaffe
• 1. polowy batalion niszczycieli czołgów Luftwaffe
• 1. polowy batalion inżynieryjny Luftwaffe
• 1. polowy batalion przeciwlotniczy Luftwaffe
• 1. polowa kompania łączności Luftwaffe
• 1. polowe dywizyjne oddziały zaopatrzeniowe Luftwaffe

Dowódcy

• Oberst Gustaw Wilke (od 30 września 1942)
• Generalmajor Werner Zech (od 17 stycznia 1943)
• Ponownie Wilke (od 14 kwietnia 1943)
• Oberst Anton Longin (od 15 czerwca 1943)
• Ponownie Wilke (już w stopniu generała, od 23 lipca 1943)
• Generalmajor Rudolf-Friedrich Petrauschke (od 1 października 1943)

Bibliografia

• Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.

Linki zewnętrzne

• Leksykon Wehrmachtu