1 Dywizjon Artylerii Konnej (austro-węgierski)

Dywizjon Artylerii Konnej Nr 1 Reitende Artilleriedivision Nr. 1
Historia
Państwo	Austro-Węgry
Sformowanie	1908
Rozformowanie	1916
Tradycje
Rodowód	10. Dywizjon Artylerii Konnej
Kontynuacja	Dywizjon Artylerii Konnej Nr 7 Pułk Artylerii Polowej Nr 7 K
Działania zbrojne
I wojna światowa
Organizacja
Dyslokacja	garnizon Kraków
Rodzaj sił zbrojnych	c. i k. Armia
Rodzaj wojsk	artyleria
Podległość	1 Brygada Artylerii Polowej Dywizja Kawalerii Kraków 7 Dywizja Kawalerii

Dywizjon Artylerii Konnej Nr 1 (rtAD. 1) – dywizjon artylerii konnej cesarskiej i królewskiej Armii.

Historia dywizjonu

W 1889 roku w składzie 10. Morawsko-śląskiego Pułku Artylerii Korpuśnej został zorganizowany 10. Dywizjon Artylerii Konnej^[1]. W 1890 roku dywizjon został przeniesiony z Brna (niem. Brünn) do Krakowa^[2]. Z dniem 1 stycznia 1894 roku macierzysty pułk został przeniesiony z Ołomuńca do Krakowa i przemianowany na 1. Pułk Artylerii Korpuśnej^[3].

Z dniem 6 kwietnia 1908 roku weszła w życie nowa organizacja artylerii, w ramach której dywizjon został wyłączony ze składu 1. Pułku Artylerii Korpuśnej i przekształcony w samodzielny oddział pod nazwą 1. Dywizjon Artylerii Konnej. Dywizjon wchodził w skład 1 Brygady Artylerii Polowej, natomiast pod względem taktycznym został podporządkowany komendantowi Dywizji Kawalerii Kraków^[4].

W 1914 roku dywizjon stacjonował w Krakowie (sztab dywizjonu w bastionie V) i wchodził w skład 7 Dywizji Kawalerii^[5].

W 1916 roku oddział został przemianowany na Dywizjon Artylerii Konnej Nr 7. Równocześnie dotychczasowy Dywizjon Artylerii Konnej Nr 7 należący do 1 Dywizji Kawalerii został przemianowany na Dywizjon Artylerii Konnej Nr 1^[6]. W 1918 roku jednostka nosiła nazwę „Pułk Artylerii Polowej Nr 7 K” (niem. Feldartillerieregiment Nr 7 K)^[7].

Skład

• Dowództwo
• 3 x bateria po 4 armaty 8 cm FK M.5.

Żołnierze

Komendanci dywizjonu

• mjr / ppłk Anton von Mindl (1889^[1] – 1894 → komendant 16. Pułku Artylerii Dywizyjnej)
• mjr / ppłk Rudolf Kopsch (1894 – 1897 → komendant 38. Pułku Artylerii Dywizyjnej)
• mjr / ppłk Kammillo Bussetti von Moltini (1897 – 1903 → komendant 5. Pułku Artylerii Dywizyjnej)
• mjr Emanuel Kohout (1903 – 1906 → komendant 24. Pułku Artylerii Dywizyjnej)
• kpt. / ppłk Paweł Cyrus-Sobolewski (p.o. 1906–1907 i kmdt 1908 – 1913 → komendant 3. Pułku Artylerii Dywizyjnej)
• mjr Ignacy Kazimierz Ledóchowski (1913 – 1914^[8])

Oficerowie

• por. Rudolf Obraczay (1908–1912)
• por. rez. Stanisław Turski
• ppor. rez. ks. Stanisław Sapieha

Przypisy

Bibliografia

• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1890. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, grudzień 1889. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1891. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1891. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1894. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1894. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1909. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, styczeń 1909. (niem.)
• Schematismus für das k.u.k. Heer und für die k.u.k. Kriegsmarine für 1914. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, luty 1914. (niem.)
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1917. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1917. (niem.)
• Ranglisten des kaiserlichen und königlichen Heeres 1918. Wiedeń: Nadworna i Państwowa Drukarnia, 1918. (niem.)
• Juliusz Bator: Wojna galicyjska. Działania armii austro-węgierskiej na froncie północnym (galicyjskim) w latach 1914-1915. Kraków: Wydawnictwo EGIS Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-7396-747-2. (pol.)