1 Gdański Batalion Łączności
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | 1939 |
| Rozformowanie | 1940 |
| Nazwa wyróżniająca | |
| Działania zbrojne | |
| kampania francuska 1940 | |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
1 Gdański Batalion Łączności (1 bł) – oddział łączności Wojska Polskiego we Francji.
1 Batalion Łączności był organicznym oddziałem łączności 1 Dywizji Grenadierów[1]. Został sformowany w grudniu 1939 roku we Francji poprzez wydzielenie zalążków ze składu dotychczasowego Pułku Specjalnego[2]. Walczył w kampanii francuskiej 1940 roku.
Organizacja i obsada personalna
Organizacja i obsada personalna batalionu 3 maja 1940 roku[3]:
Dowództwo
Kompania Telefoniczna
- dowódca kompanii - kpt. Alfred Stanisław Burkot[7]
- dowódca plutonu - ppor. Górski
- dowódca plutonu - ppor. Gerard Stanisław Gutowski[8][9]
- dowódca plutonu - por. Józef Giaro
- dowódca plutonu - ppor. Jarnuszkiewicz
- szef kompanii - chor. Marian Rękawek
Kompania Radio
- dowódca kompanii - kpt. Tadeusz Lisicki[10]
- dowódca plutonu - ppor. Eugeniusz Rzymowski
- dowódca plutonu - ppor. Henryk Emil Nędza
- dowódca plutonu - ppor. Jerzy Krauze
- dowódca plutonu - ppor. Zymko
- szef kompanii - chor. Jan Marciniak
Centrala – Biuro Szyfrów
Przypisy
- ↑ Biegański 1977 ↓, s. 109.
- ↑ Biegański 1977 ↓, s. 73, 104.
- ↑ Kosior 1965 ↓, s. 141-142.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 141 Edwin Teobald Wenske ur. 3 marca 1900 roku. W 1939 roku pełnił służbę w Biurze Badań Technicznych Wojsk Łączności na stanowisku kierownika referatu. Odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.
- ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 274, 821.
- ↑ Kosior 1965 ↓, s. 141, tu jako kpt. Erwin Wencke.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 268, 821, Alfred Stanisław Burkot ur. 8 grudnia 1908 roku. W 1939 roku pełnił służbę w 5 Batalionie Telegraficznym w Krakowie.
- ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 271, 820, Gerard Stanisław Gutowski ur. 7 maja 1914 roku. W 1939 roku pełnił służbę w 1 Batalionie Telegraficznym w Krakowie na stanowisku instruktora 4 kompanii.
- ↑ Kosior 1965 ↓, s. 141, tu jako ppor. Gerhard Gutowski.
- ↑ Kosior 1965 ↓, s. 141, tu jako kpt. Tadeusz Lisiecki.
Bibliografia
- Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
- Witold Biegański: Zaczęło się w Coëtquidan. Z dziejów polskich jednostek regularnych we Francji. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1977.
- Zygmunt Kosior: Bitwa pod Lagarde. Studium. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1965.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik Oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).