1 Karpacki Pułk Artylerii Lekkiej
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1942 |
Rozformowanie | 1947 |
Nazwa wyróżniająca | Karpacki |
Tradycje | |
Rodowód | |
Dowódcy | |
Pierwszy | ppłk Stanisław Domiczek |
Ostatni | ppłk Antoni Pajdo |
Działania zbrojne | |
kampania włoska | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
1 Karpacki Pułk Artylerii Lekkiej (1 pal) – oddział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Pułk wchodził w skład 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Zalążki stanowili przede wszystkim żołnierze reorganizującego się Karpackiego pułku artylerii z Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich.
Pułk przeszedł szkolenie w obozie szkoleniowym w Qizil Ribat. Od 13 października 1942 do 4 maja 1943 stacjonował w rejonie Khanaqin, a następnie Altun-Kopru. Po zakończeniu walk, na przełomie lipca i sierpnia 1945 wyznaczony został do pełnienia służby wartowniczej. Wszedł w skład Zgrupowania Brygadowego „Tobruk” Grupy „Straż” (Polish Guarg Group)[1].
Organizacja i obsada personalna
- Dowódcy pułku
- ppłk Stanisław Domiczek[2]
- ppłk Juliusz Możdzeń
- p.o mjr Paweł Dąbski–Nehrlich[3]
- ppłk Antoni Pajdo (od 15 IV 1945)[3]
- Zastępcy dowódcy pułku
Adiutant – kpt. Piotr Tarkowski[3]
- Dowódcy I dywizjonu
- Dwódca II dywizjonu
- kpt. Julian Pniewski[3]
- Dowódcy III dywizjonu
Ponadto w pułku pełnił służbę por. Kazimierz Szydło.
Każdy dywizjon posiadał dwie baterie artylerii po 4 haubicoarmaty 25-funtowe
Pułk liczył (etatowo)[5]:
- oficerów – 50
- podoficerów i kanonierów – 679
- 25 funtowych armat – 24
Przypisy
- ↑ Żak 2014 ↓, s. 137.
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 281.
- ↑ a b c d e f g Obsada 9 kwietnia 1945: A. Blum i inni: Artyleria polska Bitwa o Bolonię 1945.. s. XXII.Sprawdź autora:1.
- ↑ a b c Młotek (red.) 1978 ↓, s. 813-820.
- ↑ Szczurowski 2001 ↓, s. 278.
Bibliografia
- Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
- Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa 1981: KAW RSW „Prasa– Książka – Ruch, 1981.
- Józef Smoliński: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie : 1939–1945. Warszawa: "Egros", 1997. ISBN 83-86268-66-2.
- A. Blum, M. Przedrzymirski, J. Wisz, J. Paśnicki: Artyleria polska Bitwa o Bolonie. Koło Oficerów Artylerii. Londyn 1990
- Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
- Mieczysław Młotek (red.): 3 Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków, 1978.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cmentarze w Iraku, na których są mogiły polskich żołnierzy (1942 - 1943)
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Miejsca pobytu i trasy transportów 3 Dywizji Strzelców Karpackich (Irak 1942 - 1943)
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Bukvoed (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5
Description: British Ordnance QF 25 pounder field cannon in Beyt ha-Totchan, Zichron Yaakov, Israel. 2005.
Source: Photo by me, User:Bukvoed.Oznaka rozpoznawcza 3 Dywizji Strzelców Karpackich Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, stosowana od grudnia 1942
Autor: Balcer, Licencja: CC BY 2.5
British Ordnance BL 5.5 inch (140 mm) M3 medium gun from year 1939, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. This gun: BL 5,5 MK 2&4 NL 79 RGFD (Royal Gun Factory).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Udział II Korpusu Polskiego w kampanii włoskiej (21.12.1943 - 21.04.1945)