1 Karpacki Pułk Artylerii Lekkiej

1 Pułk Artylerii Lekkiej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1942

Rozformowanie

1947

Nazwa wyróżniająca

Karpacki

Tradycje
Rodowód

Karpacki pułk artylerii

Dowódcy
Pierwszy

ppłk Stanisław Domiczek

Ostatni

ppłk Antoni Pajdo

Działania zbrojne
kampania włoska
Organizacja
Rodzaj wojsk

Artyleria

Podległość

3 Dywizja Strzelców Karpackich

1 Karpacki Pułk Artylerii Lekkiej (1 pal) – oddział artylerii lekkiej Polskich Sił Zbrojnych.

Formowanie i zmiany organizacyjne

Pułk wchodził w skład 3 Dywizji Strzelców Karpackich. Zalążki stanowili przede wszystkim żołnierze reorganizującego się Karpackiego pułku artylerii z Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich.

Pułk przeszedł szkolenie w obozie szkoleniowym w Qizil Ribat. Od 13 października 1942 do 4 maja 1943 stacjonował w rejonie Khanaqin, a następnie Altun-Kopru. Po zakończeniu walk, na przełomie lipca i sierpnia 1945 wyznaczony został do pełnienia służby wartowniczej. Wszedł w skład Zgrupowania Brygadowego „Tobruk” Grupy „Straż” (Polish Guarg Group)[1].

Irak 3 dyw strz karp.png
Irak cmentarze.png
IIkp italia.png

Organizacja i obsada personalna

Dowódcy pułku
  • ppłk Stanisław Domiczek[2]
  • ppłk Juliusz Możdzeń
  • p.o mjr Paweł Dąbski–Nehrlich[3]
  • ppłk Antoni Pajdo (od 15 IV 1945)[3]
Zastępcy dowódcy pułku
  • mjr Paweł Dąbski-Nehrlich[4]
  • mjr Zygmunt Branicki
  • p.o kpt.Józef Budryn[3]

Adiutant – kpt. Piotr Tarkowski[3]

Dowódcy I dywizjonu
  • kpt. Edward Pawlikowski[4]
  • kpt. Jakub Lubowiecki[3]
Dwódca II dywizjonu
  • kpt. Julian Pniewski[3]
Dowódcy III dywizjonu
  • kpt. Józef Burdyn[4]
  • kpt. Władysław Ugrynowicz[3]

Ponadto w pułku pełnił służbę por. Kazimierz Szydło.

Każdy dywizjon posiadał dwie baterie artylerii po 4 haubicoarmaty 25-funtowe

Pułk liczył (etatowo)[5]:

Przypisy

  1. Żak 2014 ↓, s. 137.
  2. Szczurowski 2001 ↓, s. 281.
  3. a b c d e f g Obsada 9 kwietnia 1945: A. Blum i inni: Artyleria polska Bitwa o Bolonię 1945.. s. XXII.Sprawdź autora:1.
  4. a b c Młotek (red.) 1978 ↓, s. 813-820.
  5. Szczurowski 2001 ↓, s. 278.

Bibliografia

  • Maciej Szczurowski: Artyleria Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie w II wojnie światowej. Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001. ISBN 83-7174-918-X.
  • Piotr Żaroń: Armia Polska w ZSRR, na Bliskim Wschodzie i Środkowym Wschodzie. Warszawa 1981: KAW RSW „Prasa– Książka – Ruch, 1981.
  • Józef Smoliński: Polskie Siły Zbrojne na Zachodzie : 1939–1945. Warszawa: "Egros", 1997. ISBN 83-86268-66-2.
  • A. Blum, M. Przedrzymirski, J. Wisz, J. Paśnicki: Artyleria polska Bitwa o Bolonie. Koło Oficerów Artylerii. Londyn 1990
  • Jakub Żak: Nie walczyli dla siebie. Powojenna odyseja 2 Korpusu Polskiego. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Rytm”, 2014. ISBN 978-83-7399-621-2.
  • Mieczysław Młotek (red.): 3 Dywizja Strzelców Karpackich 1942-1947. Londyn: Zarząd Główny Związku Karpatczyków, 1978.

Media użyte na tej stronie

Flag of Poland (1928–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flag of Poland (1927–1980).svg
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Irak cmentarze.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Cmentarze w Iraku, na których są mogiły polskich żołnierzy (1942 - 1943)
Irak 3 dyw strz karp.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Miejsca pobytu i trasy transportów 3 Dywizji Strzelców Karpackich (Irak 1942 - 1943)
QF-25-pounder-beyt-hatotchan-2.jpg
Autor: Autor nie został podany w rozpoznawalny automatycznie sposób. Założono, że to Bukvoed (w oparciu o szablon praw autorskich)., Licencja: CC BY 2.5

Description: British Ordnance QF 25 pounder field cannon in Beyt ha-Totchan, Zichron Yaakov, Israel. 2005.

Source: Photo by me, User:Bukvoed.
Oznaka3dsk.png
Oznaka rozpoznawcza 3 Dywizji Strzelców Karpackich Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, stosowana od grudnia 1942
Ordnance bl55 140mm gun hameenlinna 1.jpg
Autor: Balcer, Licencja: CC BY 2.5
British Ordnance BL 5.5 inch (140 mm) M3 medium gun from year 1939, displayed in Hämeenlinna Artillery Museum. This gun: BL 5,5 MK 2&4 NL 79 RGFD (Royal Gun Factory).
IIkp italia.png
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Udział II Korpusu Polskiego w kampanii włoskiej (21.12.1943 - 21.04.1945)