1 Katowicki Pułk Piechoty im. Józefa Piłsudskiego
Historia | |
Państwo | II Rzeczpospolita |
---|---|
Sformowanie | kwiecień 1921 |
Rozformowanie | czerwiec 1921 |
Dowódcy | |
Pierwszy | por. Walenty Fojkis |
Działania zbrojne | |
III powstanie śląskie Bitwa w rejonie Góry św. Anny | |
Organizacja | |
Rodzaj wojsk | piechota |
1 Katowicki Pułk Piechoty im. Józefa Piłsudskiego – pułk piechoty polskiej okresu III powstania śląskiego, dowodzony przez Walentego Fojkisa ps. "Stawski" z Katowic.
W stosunku do tego pułku używano numeru 1. Oddział miał także wiele nazw potocznych, np. 1 pułk katowicki, pułk Fojkisa i inne. Do jego szeregów rekrutowali się ochotnicy z powiatu katowickiego.
Z pułku wyłączony został później batalion Rudolfa Niemczyka, który rozwinięto w 3 Katowicki Pułk Piechoty im. Jana Henryka Dąbrowskiego.
9 maja pułk zdobył Kędzierzyn, a następnie walczył w bitwie pod Górą św. Anny. 10 maja 1921 przekształcony w 1 Pułk Grupy "Wschód".
Po zdobyciu powiatu katowickiego stacjonował w Łabędach i liczył około 2600 żołnierzy. W czerwcu 1921, zgodnie z rozkazem Naczelnej Komendy Wojsk Powstańczych Walenty Fojkis rozwiązał swój pułk.
Obsada pułku
- Dowódca pułku - por. Walenty Fojkis
Dowódcy batalionów[1]:
- 1 baon - Jan Lortz
- 2 baon - kpr. Franciszek Sitek
- 3 baon - Marcin Watoła
- 4 baon - ppor. Fryderyk Woźniak
- baon szturmowy - ks mjr Karol Woźniak
- por. Rudolf Niemczyk (baon przeformowany w 3pp)
Przypisy
- ↑ Hawranek 1982 ↓, s. 204.
Bibliografia
- Kazimierz Popiołek, Historia Śląska - od pradziejów do 1945 roku, Śląski Instytut Naukowy 1984, ISBN 83-216-0151-0.
- Franciszek Hawranek, Aleksander Kwiatek, Wiesław Lesiuk, Michał Lis, Bolesław Reiner: Encyklopedia Powstań Śląskich. Opole: Wydawnictwo Instytutu Śląskiego w Opolu, 1982.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lestat (Jan Mehlich), Licencja: CC-BY-SA-3.0
Pomnik Powstańców Śląskich w Katowicach.