1 Legia

1 Legia

Sztandar 1 Legii Polskiej we Włoszech
Historia
Państwo	Francja
Sformowanie	2 czerwca 1797[1]
Tradycje
Rodowód	Legion Polski Posiłkowy Lombardii
Kontynuacja	Legia Włoska
Dowódcy
Pierwszy	Józef Wielhorski
Działania zbrojne
Wojny napoleońskie
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	Wojska lądowe
Rodzaj wojsk	Piechota

1 Legia – polska formacja wojskowa w służbie francuskiej.

Wiosną 1797 roku Bonaparte podjął decyzję o reorganizacji Legionów Polskich. Decyzję przyjął do wykonania Centralny Komitet Wojskowy przy Administracji Lombardii. Zgodnie z tym planem powstać miały dwa legiony polskie po trzy bataliony.

Struktura organizacyjna

Dowództwo Legii

dowódca (szef) – gen. Józef Wielhorski; od 6 X 1797 – gen. Karol Kniaziewicz

major – Jan Strzałkowski

adiutant – Ignacy Jasiński

kwatermistrz – Antonio Caccianiga

adiutant szefa Legii – Carlo Rosignana

• I batalion (Bolonia) – Jan Strzałkowski; od 6 VIII 1797 – Szymon Białowiejski
• II batalion (Ferrara) – Antoni Kosiński; od VIII 1797 – Maciej Forestier
• III batalion (Bolonia) – Maciej Zabłocki; od VIII 1797 – Józef Grabiński; od 17 V 1798 – Józef Zeydlitz

Mundury oddziałów Legii

Mundur stanowiły polskie granatowe kurtki i spodnie^[2]. Ozdoby posiadały kolory lombardzkie: pierwsza legia miała mieć białe wyłogi, czerwone kołnierze i zielone klapy^[2]. Nie zostało to jednak zaakceptowane przez Dąbrowskiego i ostatecznie legioniści nosili: "kurtkę, pantalony i czapkę; szarfę, dragonki i kordony oficerskie srebrne, przerabiane karmazynowym jedwabiem". Podstawowym kolorem munduru pozostał granatowy^[3]. Bataliony różniły się barwą ozdób oraz guzików wzorowane na barwach regimentów Rzeczypospolitej.

• I batalion nosił ozdoby karmazynowe, a szlify i guziki srebrne barwy kawalerii narodowej^[3]
• II/1 Legii ozdoby zielone i guziki złote wzorowane na 3 regimencie pieszym buławy polnej litewskiej^[3].
• III/1 Legii, wzorując się na 10 regimencie pieszym koronnym Ordynacji Rydzyńskiej, miał ozdoby żółte i guziki srebrne^[3].

Przypisy

Bibliografia

• Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
• Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
• Red. Waldemar Zubek: Konferencja "Mundur wojsk Księstwa Warszawskiego – Raszyn 2010". Materiały pokonferencyjne. Zeszyty Raszyńskie 1/2011, 2011. ISBN 978-83-931067-2-1.
• Legiony Polskie we Włoszech. napoleon.org.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].