1 Pułk Piechoty KOP
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Dowódcy | |
Pierwszy | |
Działania zbrojne | |
kampania wrześniowa | |
Organizacja | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość |
1 Pułk Piechoty KOP (1 pp KOP) – oddział piechoty Korpusu Ochrony Pogranicza.
Historia pułku
Oddział sformowany został w marcu 1939 roku przez odwodowy batalion KOP „Snów”, przegrupowany na południe kraju i podporządkowany dowódcy Armii „Kraków”. 10 lipca pułk podporządkowany został dowódcy Pododcinka Nr 1 „Sucha”.
31 sierpnia 1939 roku, po ogłoszeniu mobilizacji powszechnej, 1 pp KOP został przemianowany na 1 pułk strzelców górskich, a Pododcinek Nr 1 „Sucha” na 1 Brygadę Górską Strzelców[1][2].
W składzie 1 Brygady Górskiej rozpoczął kampanię wrześniową, lecz już 1 września podporządkowany został dowódcy 10 Brygady Kawalerii. 4 września został odrzucony przez niemiecki XXII Korpus Armijny z rejonu Mszany Dolnej.
10 września pułk przydzielono do 21 DP. Oficer operacyjny tej dywizji kpt. Wróblewski napisał o nim: Był to najlepszy żołnierz, jakiego widziałem w życiu. A jak celnie strzelali! Wspaniała dyscyplina ogniowa i więź z dowódcami[3].
Organizacja pułku
- dowództwo 1 pułku piechoty KOP
- I batalion (batalion KOP „Snów”)
- II batalion (batalion KOP „Snów I”)
Żołnierze pułku
Obsada personalna dowództwa pułku we wrześniu 1939 roku[4]
- dowódca pułku – ppłk piech. Wojciech Stanisław Wójcik †1940 Charków[5]
- I adiutant – kpt. piech. Wacław Szylko (zaginiony po 17 IX 1939[6])
- II adiutant – por. rez. Edward Szczerbicki
- oficer informacyjny – por. Jan Cieślar
- oficer łączności – por. piech. Witold Stefan Jan Puppel †1940 Charków[7]
- kwatermistrz – kpt. adm. (piech.) Rudolf Galus †1940 Charków[8]
- oficer materiałowy i dowódca kompanii gospodarczej – kpt. adm. (piech.) Piotr Aleksander Chuderski †1940 Charków[9]
- oficer płatnik – kpt. int. Tadeusz Szkotnicki †1940 Charków[10]
Żołnierze pułku – ofiary zbrodni katyńskiej
Biogramy zamordowanych znajdują się na stronie internetowej Muzeum Katyńskiego[11]
Nazwisko i imię | stopień | zawód | miejsce pracy przed mobilizacją | zamordowany |
---|---|---|---|---|
Bogucki Feliks[12] | porucznik | żołnierz zawodowy | Charków | |
Chuderski Piotr Aleksander[13] | kapitan | żołnierz zawodowy | (e) | Charków |
Galus Rudolf[14] | kapitan | żołnierz zawodowy | Charków | |
Plisiewicz Franciszek | porucznik rezerwy | Charków | ||
Puppel Witold Stefan[15] | porucznik | żołnierz zawodowy | Charków | |
Szkotnicki Tadeusz[16] | kapitan | żołnierz zawodowy | (e) | Charków |
Wójcik Wojciech Stanisław | podpułkownik | żołnierz zawodowy | Charków |
Przypisy
- ↑ Rybka i Stepan 2010 ↓, s. 918.
- ↑ Steblik 1989 ↓, s. 66-67, przypis 39.
- ↑ Porwit 1983 ↓, s. 469.
- ↑ Steblik 1989 ↓, s. 715.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 612.
- ↑ Wacław Szylko. Muzeum Polskich Formacji Granicznych. [dostęp 2019-05-28].
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 438.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 124.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 66.
- ↑ Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 536.
- ↑ Księgi Cmentarne – biogramy oficerów.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4622.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 4800.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 5139.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 7008.
- ↑ Księgi Cmentarne – wpis 7583.
Bibliografia
- Jerzy Ciesielski, Zuzanna Gajowniczek, Grażyna Przytulska, Wanda Krystyna Roman, Zdzisław Sawicki, Robert Szczerkowski, Wanda Szumińska: Charków. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego. Jędrzej Tucholski (red.). Warszawa: Oficyna Wydawnicza RYTM, 2003. ISBN 83-916663-5-2.
- Marek Jabłonowski, Włodzimierz Jankowski, Bogusław Polak, Jerzy Prochwicz: O niepodległą i granice. Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Wybór dokumentów. Warszawa-Pułkusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna w Pułtusku. Wydział Dziennikarstwa i Nauk Politycznych Uniwersytetu Warszawskiego, 2001. ISBN 83-88067-48-8.
- Marian Porwit: Komentarze do historii polskich działań obronnych 1939 roku, tom II. Wydawnictwo "Czytelnik", 1983. ISBN 83-07-00645-7.
- Jerzy Prochwicz, Andrzej Konstankiewicz, Jan Rutkiewicz: Korpus Ochrony Pogranicza 1924-1939. Barwa i Broń, 2003. ISBN 83-900217-9-4.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część I. Powstanie i przemiany organizacyjne KOP do 1939 r. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 3 (149), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz. Korpus Ochrony Pogranicza w przededniu wojny, Część II. Przemiany organizacyjne i przygotowania wojenne KOP w 1939 roku. „Wojskowy Przegląd Historyczny”. 4 (150), s. 148-160, 1994. Warszawa: Wydawnictwo „Czasopisma Wojskowe”. ISSN 0043-7182.
- Jerzy Prochwicz: Formacje Korpusu Ochrony Pogranicza w 1939 roku. Warszawa: Wydawnictwo Neriton, 2003. ISBN 83-88973-58-4.
- Jerzy Prochwicz. Walki oddziałów KOP na obszarach północno-wschodniej Polski. „Białoruskie Zeszyty Historyczne”. 13, 2000. Białystok. ISSN 1232-7468.
- Władysław Steblik: Armia „Kraków” 1939. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1989. ISBN 83-11-07434-8.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Autor: Lonio17, Licencja: CC BY-SA 4.0
Położenie wielkich jednostek Armii "Kraków" i wielkich jednostek niemieckich 01-09-1939 (o świcie)
Autor: Magnum045, Licencja: CC BY-SA 4.0
Border Protection Corps