1 Samodzielny Dywizjon Strzelców Granicznych
Historia | |
Państwo | ![]() |
---|---|
Sformowanie | 1920 |
Rozformowanie | 1920 |
Tradycje | |
Rodowód | 10 pułk StG |
Organizacja | |
Dyslokacja | Suwałki |
Formacja | Strzelcy Graniczni |
Podległość | Dowództwo Strzelców Granicznych |
1 Samodzielny Dywizjon Strzelców Granicznych[a] – jednostka organizacyjna Strzelców Granicznych w II Rzeczypospolitej.
Formowanie i zmiany organizacyjne
28 maja 1920 roku zarządzeniem ministerstwa Spraw Wojskowych nakazano sformowanie 1 samodzielnego dywizjonu Strzelców Granicznych[1]. Planowano bowiem przekazanie do DOG „Pomorze” całego 10 pułku Strzelców granicznych z zadaniem ochrony granicy polsko-gdańskiej i granicy morskiej. Odcinek granicy DOG „Grodno” z Prusami miał przejąć właśnie 1 sdStG. 1 samodzielny dywizjon powstał przez wydzielenie dowództwa dywizjonu oraz 4 szwadronów ze szwadronu szkolnego[2]. Organizatorem dywizjonu z rozkazu Dowództwa Strzelców Granicznych był major Manżett[3]. Przybył on 3 czerwca 1920 do Suwałk i rozpoczął jego formowanie. Zalążek stanowiło 2 oficerów 10 podoficerów i 400 rekrutów rozdzielonych na dwa szwadrony[4]. Wobec braku wyposażenia, którego to nie dostarczył ani 10 pStG, ani DOG „Grodno”, termin zakończenia formowania – 15 czerwca nie został dotrzymany[5].
Uwagi
- ↑ Od 3 marca do 7 maja 1920 roku istniała inna jednostka graniczna o tej samej nazwie. Jej historia opisana została w artykule 1 Samodzielny Dywizjon Wojskowej Straży Granicznej.
Przypisy
- ↑ Dyslokacja StG ↓, s. 16.
- ↑ Dyslokacja StG ↓, s. 17.
- ↑ Polak 1999 ↓, s. 285.
- ↑ Zmiany organizacyjne StG ↓, s. 19.
- ↑ Zmiany organizacyjne StG ↓, s. 22.
Bibliografia
- Henryk Dominiczak: Granica polsko–niemiecka 1919–1939. Z dziejów formacji granicznych. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Henryk Dominiczak: Granice państwa i ich ochrona na przestrzeni dziejów 966–1996. Warszawa: Wydawnictwo „Bellona”, 1997. ISBN 83-11-08618-4.
- Karolina Piekarz. Polskie formacje graniczne 1918 – 1924. „Mówią Wieki”. 2s, 2017. Warszawa: Oficyna Wydawnicza „Mówią Wieki”. ISSN 1897-8088.
- Zmiany organizacyjne w formacji Strzelców Granicznych 1920 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
- Dyslokacja oddziałów Strzelców Granicznych 1920–1921 → Archiwum Straży Granicznej. Szczecin.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).