201 Pułk Piechoty (1939)

Pułk walczył w składzie 55 DP

201 Pułk Piechoty (201 pp) – rezerwowy oddział piechoty Wojska Polskiego II RP.

Historia pułku

Pułk nie występował w pokojowej strukturze Wojska Polskiego. Był jednostką sformowaną w sierpniu 1939 roku, w mobilizacji alarmowej, w grupie jednostek oznaczonych kolorem niebieskim. Dowództwo pułku zorganizowane zostało przez 73 pułk piechoty w Katowicach. Jego zawiązkiem było Dowództwo Górnośląskiej Brygady ON, a zawiązkami batalionów były bataliony ON tej brygady.

W kampanii wrześniowej 1939 jednostka walczyła w składzie 55 Dywizji Piechoty Rezerwowej (Grupa Operacyjna "Śląsk", Armia "Kraków"). Najdotkliwsze straty w kampanii jednostka odniosła w czasie walk o Osiek 11 września. W dniach 14-17 września pułk wziął udział w bitwie o Biłgoraj, a kresem jego działań były walki w okolicy Tomaszowa Lubelskiego.

Organizacja wojenna i obsada personalna pułku

Dowództwo (Kadra Zapasowa Piechoty "Oświęcim I"^[1])

• dowódca pułku - ppłk piech. Władysław II Adamczyk (73 pp)
• I adiutant - kpt. piech. Alfons Kotowski (73 pp)
• II adiutant - por. rez. Zbigniew Józef Jabłoński
• oficer informacyjny - ppor. Jerzy (lub Wacław) Zieliński (73 pp)
• oficer łączności - kpt. piech. Stefan Tłustochowicz
• kwatermistrz - kpt. piech. Jan Piotr Komander
• naczelny lekarz - por. lek. dr Witold Aleksander Niewodolski vel Niewodoski
• kapelan pułku - ks. Józef Kozłowski, następnie ks. Franciszek Olma^[2]

I batalion (Katowicki Batalion ON - Batalion Piechoty Nr 55)

• dowódca batalionu – kpt. adm. (piech.) Stanisław Hilary Jasiński (+ obóz koncentracyjny), a po nim kpt. piech. Paweł Blew i kpt. piech. Tytus Wikarski
• adiutant batalionu - ppor. Tadeusz P. Majcherczyk
• lekarz batalionu - ppor. dr. med. Kazimierz Stawarski (ppor. dr. med. Janik)
• oficer żywnościowy - ppor. Władysław Guzowski
• dowódca 1 kompanii strzeleckiej (d. ON Katowice) – kpt. piech. Mieczysław Karol Olszewski †1940 Charków
• dowódca 2 kompanii strzeleckiej (d. ON Mikołów) – kpt. piech. Paweł Blew (†11 IX Osiek), potem ppor.Józef Bujar
• dowódca 3 kompanii strzeleckiej (d. ON Mysłowice) – kpt. piech. Konstanty Szyszkowski
• dowódca 1 kompanii ckm - kpt. piech. Tytus Wikarski
• kompania powstańcza - ppor. Ryszard Bąk
• oficerowie batalionu: ppor. Kumor [+ 16.9 Puszcza Solska], ppor. Kurt Raszka (+ 20.9. Ułów)^[2]

II batalion (Sosnowiecki Batalion ON - Batalion Piechoty Nr 53)

• dowódca batalionu – kpt. Paweł Staszkiewicz, 2 - kpt. Jan Grankowski, 3 - por. Niemczyk
• adiutant batalionu – ppor. Tadeusz Kaszycki
• lekarz batalionu – ppor. lek. dr Tadeusz Sokołowski
• dowódca 4 kompanii strzeleckiej (d. ON Sosnowiec I) – kpt. piech. Tadeusz Bojanowski (†12 IX Baranów)
• dowódca 5 kompanii strzeleckiej (d. ON Sosnowiec II)– kpt. adm. (piech.) Karol Kałuziński (†2 IX Śmiłowice)
• dowódca 6 kompanii strzeleckiej (d. ON Będzin) – kpt. Jan Grankowski
• dowódca 2 kompanii ckm – por. Wojciechowski (†11 IX Osiek), później ppor. Stanisław Dziurowicz
• oficerowie batalionu: ppor. Zbigniew Miłobędzki, ppor. Józef Wojdało^[2]

III batalion (Zawierciański Batalion ON - Batalion Piechoty Nr 51)

• dowódca batalionu – mjr piech. Rudolf Geyer (ranny 11 IX; †1940 Charków), a po nim kpt. Tadeusz Bojanowski (+ 12.9 Baranów) i kpt. Antoni Bulka (+ w niewoli niemieckiej)
• lekarz batalionu: ppor. lek. med. Kinowski (ppor. dr med. Tuora)
• dowódcy 7 kompanii strzeleckiej (d. ON Zawiercie) 1 - kpt. Jan Szczepaniak (†2 IX Wyry), 2 - por. Tadeusz Kozłowski (+ 11.9 Osiek), 3 - ppor. Emil Krupa,
• dowódca 8 kompanii strzeleckiej (d. ON Łazy) - ppor. Anatol Garstka,^[3]
• dowódca 9 kompanii strzeleckiej (d. ON Siewierz) - kpt. Antoni Bulka,^[3]
• dowódca 3 kompanii ckm – por. Fedorowicz (por. Adam Doboszyński)
• oficerowie batalionu: ppor. Jan Krasiński, ppor. Józef Morkisz, ppor. Witold Trzciński^[2]

Pododdziały specjalne (Kadra Zapasowa Piechoty "Oświęcim I")^[1]

• dowódca kompanii zwiadu - kpt. Bolesław Kowalski
• dowódca plutonu konnego - por. Lukasiewicz
• dowódca kompanii przeciwpancernej - por. Jan Wawrzyczek (73 pp)
• dowódca plutonu pionierów - ppor. Władysław Ignatowski
• dowódca plutonu łączności - st. sierż. Stanisław Czerwiński
• dowódca plutonu przeciwgazowego - ppor. Józef Kurek (73 pp)
• pchor. inż. Kozłowski

Przypisy

Bibliografia

• Tadeusz Jurga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975.
• KazimierzK. Pindel KazimierzK., Obrona narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234 .
• Władysław Steblik, Armia „Kraków” 1939, Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, Warszawa 1989, wyd. II, ISBN 83-11-07434-8.
• Strona internetowa: http://www.dawne-zawiercie.pl/lista_ofiar_zbrodni_katynskiej_zwiazanych_z_zawierciem_i_przedwojennym_powiatem_zawiercianskim_odoby_zamordowane_w_katyniu_charkowie_i_miednoje
• Jan Przemsza - Zieliński: Księga wrześniowej chwały pułków śląskich. Sosnowiec: Sosnowiecka oficyna wydawniczo - autorska "Sowa Press, 1993, s. 156-157. ISBN 83-85876-06-5.
• Piotr Skupień, Adam Śliwa: 55 Dywizja Piechoty Rezerwowa. seria: Wielka Księga Piechoty Polskiej tom nr 45. Warszawa: Edipresse Polska S.A., 2020. ISBN 978-83-8164-328-3.