203 mm haubica wz. 1931 (B-4)

203 mm haubica wz. 1931 (B-4)
Ilustracja
(c) Hanna Zelenko, CC BY-SA 3.0

Haubica B-4 w Muzeum Wielkiej Wojny Ojczyźnianej w Mińsku
Dane podstawowe
Państwo ZSRR
RodzajHaubica
Dane taktyczno-techniczne
Kaliber203 mm
Długość lufy4 894 mm
Donośność18 025 m
Masa17 700 kg
Kąt ostrzału0º do +60º
Szybkostrzelnośćmaksymalna 1 strzał na minutę, zazwyczaj 1 strzał na 4 minuty
Prędkość marszowa15 km/h

Haubica 203 mm wz. 1931 (B-4), ros. 203-мм гаубица образца 1931 года (Б-4) – ciężka haubica produkcji radzieckiej używana w okresie II wojny światowej.

Było to jedno z bardzo niewielu dział z tego okresu umieszczonych na łożu z podwoziem gąsienicowym. Pozwalało ono na poruszanie się po terenie, który byłby niedostępny dla dział wyposażonych w koła. Znacznie jednak ograniczało to szybkość poruszania się. Maksymalna prędkość holowania wynosiła tylko około 15 km/h. Haubica ta pozostała na wyposażeniu Armii Radzieckiej aż do początku lat 80. XX wieku, kiedy została zastąpiona samobieżną haubicą 2S7 Pion kalibru 203 mm.

W czasie wojny używana była zazwyczaj do niszczenia pojedynczych silnie umocnionych punktów oporu wroga, na przykład podczas wojny zimowej. Strzelało się z niej pociskami o masie 102,75 kg. Wykorzystywano ją także jako uzbrojenie samobieżnych dział polowych SU-14 i S-51.

W początkowej fazie operacji „Barbarossa” znaczna liczba tych haubic została zdobyta przez wojska niemieckie, które włączyły je do swojego arsenału jako 20,3 cm H 503(r). Wehrmacht używał tej broni na wszystkich frontach europejskich.

Analogiczna haubica na kołach ma oznaczenie 203 mm haubica wz. 1931 (B-4M).

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Belarus-Minsk-Museum of GPW Exhibition-2.jpg
(c) Hanna Zelenko, CC BY-SA 3.0
B-4 Hotwitzer of 203 mm, museum of Great Patriotic War's Exhibition, Minsk, Belarus.