20 Batalion Kadrowy Strzelców
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  Polska | |
| Sformowanie | 1940 | |
| Rozformowanie | 1941 | |
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | Dunfermline | |
| Rodzaj sił zbrojnych | wojsko | |
| Rodzaj wojsk | piechota | |
| Podległość | 7 Brygada Kadrowa Strzelców | |
20 Batalion Kadrowy Strzelców (20 bks) – pododdział piechoty Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.
Historia batalionu
20 Batalion Kadrowy Strzelców został sformowany 24 listopada 1940 roku w Dunfermline, w Szkocji, w składzie 7 Brygady Kadrowej Strzelców. Batalion został zorganizowany, jako jednostka skadrowana na podstawie rozkazu L.dz. 12811/O.I.tjn. dowódcy I Korpusu z 5 listopada 1940 roku i rozkazu organizacyjnego L.dz. 387/O.I.tjn.40 dowódcy 7 Brygady Kadrowej Strzelców z 26 listopada 1940 roku[1][2]. Faktycznie batalion stanowił równowartość plutonu piechoty o stanie około 50 ludzi[3].
Z dniem 1 grudnia 1941 roku batalion wraz z całą 7 Brygadą Kadrową Strzelców został przeformowany w II Oficerski Batalion Szkolny, który wszedł w skład Brygady Szkolnej.
Obsada personalna
Obsada personalna 20 Batalionu Kadrowego Strzelców[4]
- dowódca – płk dypl. Ludwik Lichtarowicz
- zastępca dowódcy – ppłk Stanisław Kowalski (do 7 III 1941 → zastępca dowódcy 19 bsk)
- zastępca dowódcy – ppłk dypl. Andrzej Hytroś (od 7 III 1941[5])
- dowódca 4 kompanii – mjr Tadeusz Żarek
- dowódca 5 kompanii – mjr Witold Świda
- dowódca 6 kompanii – mjr dypl. Wojciech Korsak
- dowódca 2 kompanii ckm – mjr dypl. Antoni Rawicz-Szczerbo
Przypisy
- ↑ Kronika 7-ej Brygady 1941 ↓, s. 3-4.
- ↑ Historia Oddziału 1941 ↓, s. 5, 7.
- ↑ Kronika 7-ej Brygady 1941 ↓, s. 18.
- ↑ Kronika 7-ej Brygady 1941 ↓, s. 16.
- ↑ Rozkazy dzienne 1941 ↓, s. 134.
Bibliografia
- Kronika 7 Brygady Kadrowej Strzelców, sygn. C.52. [dostęp 2016-09-16].
- Rozkazy dzienne 7 Brygady Kadrowej Strzelców, sygn. R.16. [dostęp 2016-09-16].
- Historia Oddziału Rozpoznawczego 7 Brygady Strzelców, sygn. C.57. [dostęp 2016-09-16].
| ||||||||||||||||
| ||||||||||||
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).