20 Dywizja Flak
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | |
Rozformowanie | |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Rodzaj sił zbrojnych | wojska lądowe |
Rodzaj wojsk | artyleria przeciwlotnicza |
Podległość | |
Skład | patrz tekst |
20 Dywizja Flak (niem. 20. Flak-Division) – niemiecka dywizja artylerii przeciwlotniczej z okresu II wojny światowej.
Historia
Jednostkę utworzono 13 listopada 1942 r. w Lipsku. Szybko została przerzucona do Tunezji, gdzie wspierała 5 Armię Pancerną i całą Grupę Armii Afryka. Jej pododdziały walczyły nie tylko z lotnictwem, działa 8,8 cm Flak 18 używano także do niszczenia czołgów. W maju 1943 r. dostała się do niewoli.
Dywizję odbudowano 1 października w 1943 r. w Belgradzie. Zapewniała obronę przeciwlotniczą na terenie Jugosławii i Albanii. Jesienią 1944 r. wycofała się z Bałkanów do Styrii. Szlak bojowy zakończyła poddając się Sowietom na Węgrzech (okolice Szombathely).
Skład bojowy dywizji
- Afryka, marzec 1943
- 78 pułk Flak (Flak-Regiment 78/Flakgruppe Sousse)
- 372 ciężki oddział Flak (Schwere Flak-Abteilung 372/Flakgruppe Tunis)
- 503 ciężki oddział Flak (Schwere Flak-Abteilung 503/Flakgruppe Biserta)
- Belgrad, luty 1944
- 38 pułk Flak (Flak-Regiment 38)
- 40 pułk Flak (Flak-Regiment 40)
Dowódcy dywizji
- Generalleutnant Georg Neuffer od 13 listopada 1942 do kapitulacji 9 maja 1943;
- Generalmajor Otto Sydow od 1 października 1943;
- Oberst dr Hermann Rudhart od października 1944;
- Oberst Johann-Wilhelm Doering-Manteuffel od 30 października 1944;
- Generalmajor Theodor Herbert od 19 stycznia 1945;
- Oberst Ernst Schluchtmann od 12 kwietnia 1945 do kapitulacji
Bibliografia
- Samuel W. Mitcham jr.: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Ordre de Bataille. Warszawa: Belona S.A., 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.