20 Dywizja Pancerna (III Rzesza)

20 Dywizja Pancerna

20. Panzer-Division

Historia
Państwo	III Rzesza
Sformowanie	1940
Rozformowanie	1945
Dowódcy
Pierwszy	gen. wojsk panc. Horst Stumpff
Ostatni	gen. mjr Hermann von Oppeln-Bronikowski
Działania zbrojne
II wojna światowa
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Rodzaj wojsk	wojska pancerne
Skład	patrz tekst

Znaki taktyczne

20 Dywizja Pancerna (niem. 20. Panzer-Division) – niemiecka dywizja pancerna z okresu II wojny światowej.

Historia

Dywizja została sformowana rozkazem z 15 października 1940 roku w Erfurcie z części oddziałów wchodzących w skład 19 Dywizji Piechoty, które nie weszły w skład 19 Dywizji Pancernej. Po utworzeniu stacjonowała na terenie Niemiec, wchodząc w skład 11 Armii.

W maju 1941 roku zostaje włączona w skład 3 Grupy Pancernej i w składzie tej grupy, wzięła udział w ataku na ZSRR w czerwcu 1941, walcząc na środkowym odcinku frontu wschodniego w Grupie Armii „Środek”. Walczyła wtedy w rejonie Mińska, Smoleńska. Następnie została włączona w skład 4 Grupy Pancernej i walczyła pod Wiaźmą oraz wzięła udział w bitwie pod Moskwą.

Przez cały następny roku walczyła na środkowym odcinku frontu wschodniego w składzie Grupy Armii „Środek” w rejonie Orła. W 1943 roku nadal znajdywała się na środkowym odcinku frontu wschodniego i w lipcu 1943 roku wzięła udział w bitwie na Łuku Kurskim w rejonie Orła. Następnie walczyła w rejonie Briańska, Mohylewa, Witebska.

W 1944 roku początkowo walczyła w rejonie Witebska, a następnie Bobrujska. W czasie tych walk poniosła duże straty i w maju 1944 roku została wycofana z linii frontu, wchodząc w skład odwodu OKH. Następnie skierowano ją do Rumunii, skąd w październiku przerzucono ją do Prus Wschodnich. Stacjonowała tam do stycznia 1945 roku.

Pod koniec stycznia 1945 roku zostaje przerzucona na Śląsk, a następnie skierowano ją do Saksonii. W kwietniu 1945 roku wzięła udział w bitwie pod Budziszynem, gdzie walczyła przeciwko 2 Armii Wojska Polskiego w składzie 17 Armii. Następnie wycofała się na południowy wschód na Dolny Śląsk przez Lubań i Strzegom w okolice Ślęży i ostatecznie w maju 1945 roku skapitulowała przed wojskami radzieckimi.

Oficerowie dowództwa dywizji

Dowódcy dywizji^[1]

• gen. wojsk panc. Horst Stumpff (1940 – 1941)
• gen. por. Georg von Bismarck (1941)
• gen. wojsk panc. Wilhelm Ritter von Thoma (1941 – 1942)
• gen. por. Walther Düvert (1942)
• gen. wojsk panc. Heinrich Freiherr von Lüttwitz (1942 – 1943)
• gen. wojsk panc. Mortimer von Kessel (1943 – 1944)
• gen. por. Werner Marcks (1944)
• gen. wojsk panc. Mortimer von Kessel (1944) (powtórnie)
• gen. mjr Hermann von Oppeln-Bronikowski (1944 – 1945)

Skład

1941

• 21 pułk pancerny (Panzer-Regiment 21)
• 20 Brygada Strzelców (Schützen-Brigade 20)
  • 59 pułk strzelców (Schützen-Regiment 59)
  • 112 pułk strzelców (Schützen-Regiment 112)
  • 20 batalion motocyklowy (Kradschützen-Bataillon 20)
• 92 pułk artylerii (Artillerie-Regiment 92)
• 92 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 92)
• 92 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Bataillon 92)
• 92 batalion łączności (Nachrichten-Abteilung 92)

1943

• 21 pułk pancerny (Panzer-Regiment 21)
• 59 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 59)
• 112 pułk grenadierów pancernych (Panzer-Grenadier-Regiment 112)
• 92 pułk artylerii pancernej (Panzer-Artillerie-Regiment 92)
• 20 pancerny batalion rozpoznawczy (Panzer-Aufklärungs-Abteilung 20)
• 295 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (Heeres-Flak-Artillerie-Abteilung 295)
• 92 dywizjon przeciwpancerny (Panzerjäger-Abteilung 92)
• 92 pancerny batalion pionierów (Panzer-Pionier-Bataillon 92)
• 92 pancerny batalion łączności (Panzer-Nachrichten-Abteilung 92)

Przypisy

Bibliografia

• Jorge Rosado, Chris Bishop: Dywizje pancerne Wehrmachtu 1939–1945. Poznań: Wydawnictwo Vesper, 2012. ISBN 978-83-7731-130-1.
• Leksykon Wehrmachtu – 20 Dywizja Pancerna