20 Dywizja Zmechanizowana
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie | 1951 |
Rozformowanie | 1955 |
Tradycje | |
Kontynuacja | |
Dowódcy | |
Pierwszy | płk Mikołaj Kuźmienko |
Organizacja | |
Numer | JW 5897[1] |
Dyslokacja | |
Rodzaj wojsk | |
Podległość | 1 Korpusu Piechoty |
20 Dywizja Zmechanizowana (20 DZ) – związek taktyczny ludowego Wojska Polskiego.
Formowanie dywizji
Dywizja została sformowana wiosną 1951 roku na bazie 47 pułku piechoty ze Szczecinka z przeznaczeniem dla 1 Korpusu Piechoty. Podstawę formowania stanowił rozkaz Nr 0044/Org. Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 maja 1951 roku.
Plan formowania
Formowanie przeprowadził dowódca Okręgu Wojskowego Nr II według następującego planu:
- Dowództwo 20 Dywizji Zmechanizowanej (JW 5897) Szczecinek (formuje się na nowo) (etat 5/77 - 73 żołnierzy i 9 pracowników cywilnych)
- Kompania Dowodzenia 20 DZ Szczecinek (formuje się na nowo) (etat 5/78 - 93 żołnierzy i 6 pracowników cywilnych )
- 64 pułk zmechanizowany (JW 3238) Czarne (formuje się na nowo) (etat 5/83 - 1233 żołnierzy i 13 pracowników cywilnych)
- 68 pułk zmechanizowany (JW 1013) Budów (formuje się na nowo) (etat 5/83 - 1233 żołnierzy i 13 pracowników cywilnych)
- 47 pułk zmechanizowany (JW 2513) Szczecinek (z dniem 01.09.1952 r. - 47.Pułk Piechoty 14.DP - JW 2513 po przeformowaniu na Pułk Zmechanizowany wchodzi w skład 20 Dywizji Zmechanizowanej) (nowy etat 5/83 - 1233 żołnierzy i 13 pracowników cywilnych)
- 28 pułk czołgów średnich (JW 2198) Czarne (formuje się na nowo) (etat 5/84 - 728 żołnierzy i 12 pracowników cywilnych)
- 31 pułk artylerii pancernej (JW 2672) Chojnice (formuje się na nowo) (etat 5/85 - 757 żołnierzy i 12 pracowników cywilnych)
- 19 szkolny batalion czołgów (JW 5546) Czarne (formuje się na bazie 3.Szkolnej Kompanii Wojsk Pancernych w m. Słupsk) (etat 5/82 - 409 żołnierzy i 5 pracowników cywilnych)
- 116 pułk artylerii haubic (JW 3129) Grupa (formuje się na nowo) (etat 5/86 - 582 żołnierzy i 11 pracowników cywilnych)
- 23 pułk moździerzy (JW 3520) Starogard Gdański (formuje się na nowo) (etat 5/87 - 453 żołnierzy i 12 pracowników cywilnych)
- 15 dywizjon artylerii rakietowej (JW 3628) Grupa (formuje się na bazie Plutonu Dywizjonu Artylerii Rakietowej) (etat 5/88 - 197 żołnierzy i 3 pracowników cywilnych)
- 16 dywizjon artylerii przeciwlotniczej (JW 3816) Budów (formuje się na nowo) (etat 4/55 - 305 żołnierzy i 3 pracowników cywilnych)
- 63 batalion łączności (JW 5907) Szczecinek (formuje się na nowo) (etat 5/79 - 205 żołnierzy i 3 pracowników cywilnych)
- 73 batalion saperów (JW 5889) Budów (formuje się na nowo) (etat 5/80 - 287 żołnierzy i 3 pracowników cywilnych)
- 11 batalion rozpoznawczy (JW 5730) Budów (formuje się na nowo) (etat 5/81 - 286 żołnierzy i 3 pracowników cywilnych)
- 59 kompania samochodowa Szczecinek (formuje się na nowo) (etat 5/89 - 38 żołnierzy)
- Ruchomy Warsztat Naprawy Czołgów nr 24 (JW 4150) Czarne (formuje się na nowo) (etat 5/90 - 183 żołnierzy)
- Ruchomy Warsztat Naprawy Samochodów nr 26 (JW 4716) Szczecinek (formuje się na nowo) (etat 25/42 - 61 żołnierzy)
- Ruchomy Warsztat Naprawy Sprzętu Artyleryjskiego nr 30 (JW 2925) Szczecinek (formuje się na nowo) (etat 5/91 - 26 żołnierzy)
Skład i rozmieszczenie (1952)
- Dowództwo 20 Dywizji Zmechanizowanej - Szczecinek
- 47 pułk zmechanizowany - Szczecinek
- 64 pułk zmechanizowany - Czarne
- 68 pułk zmechanizowany - Budów
- 28 pułk czołgów - Czarne
- 31 pułk artylerii pancernej - Chojnice
- 116 pułk artylerii haubic - Grupa
- 23 pułk moździerzy - Starogard Gdański
- 15 dywizjon artylerii rakietowej - Grupa
- 16 dywizjon artylerii przeciwlotniczej - Budów
- 73 batalion saperów - Gryfice
- 6 batalion łączności - Szczecinek
- 11 batalion rozpoznawczy - Budów
Dowódcy 20 Dywizji Zmechanizowanej
- płk Mikołaj Kuźmienko (1951-1952)
- ppłk Józef Kamiński (1952-1953)
- ppłk Eugeniusz Molczyk (1953-1954)
- ppłk Andrzej Freń(1954-1955)
We wrześniu 1955 roku 20 DZ została przeformowana w 20 Dywizję Pancerną.
Przypisy
Bibliografia
- Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960 : skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.
- Andrzej Wojtaszak, Kazimierz Kozłowski: Żołnierz polski na Pomorzu Zachodnim X-XX wiek : materiały z sesji naukowej z 10 listopada 1999 r. : praca zbiorowa. Szczecin: Oddział Edukacji Obywatelskiej, 2001. ISBN 83-86992-76-X.
- Sygn. Akt CAW 1545/73/60
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).